5020058063

Kontrakty konsensuaine.

Rodzaje i charakter. Prawo rzymskie zna 4 rodzaje takich kontraktów:

-    emptio- venditio( kupna- sprzedaży)

-\

Wszystkie dochodziły przez samo (consensus) i wszystkie były dobrej wiary( bona

-    Locatio- conductio( Najmu) porozumienie stron

-    Societas( spółki) fidei)

-    Mandatom (kontrakt zlecenia)

Rys historyczny:

Ukształtowały się za czasów stosunków handlowych Rzymian z peregrynami.-> stąd ochrona prawna pretora ( w zakresie jego zadań opieki nad peregrynami). Ich podstawą wtedy= lus gentium.

Po czasie wciągnął je pretor miejski( ze względu na doniosłe znaczenie tych kontraktów) w sferę czynności prawnych zawieranych pomiędzy Rzymianami.

1. Emptio- venditio( Kontrakt kupna- sprzedaży)- jedna ze stxon= sprzedawca, (yenditor) zobowiązuje zapewnić trwałe posiadanie i spokojny używanie towaru( merx) stronie drugiej zwanej kupującym( emptor), która wzajemnie zobowiązuje się przenieść na własność sprzedawcy ceną oznaczoną w pieniądzach( pretium)

3 fazy kontraktu:

-    jako kupno gotówkowe( z ręki do ręki)- przeniesienie własności za pomocą mancypacji. Sankcja= powództwo służące do ochrony mancypacji- actio auctoritas oraz actio de modo agri.

-    W późniejszym czasie zmiana na kupno kredytowe. Dochodzi do skutku za pomocą 2 odrębnych stypulacji.- między którymi nie ma żadnego związku.= jedna strona może żądać wykonania zobowiązania drugiej, nawet jak sama nie wykonała swojego.

-    Wreszcie kupno- sprzedaż jako kontrakt konsensualny. - dochodzi do skutku bez formy, na podstawie samego porozumienia stron- rodzi to ochronę prawną. Powództwo= dobrej wiary( nie istniało przed postępowaniem formułkowym)ta faza nie może być wcześniejsza od lex Aebutia- usankcjonowała postępowanie formułkowe.

Do zaistnienia kontr aktu= potrzebna jest zgodne porozumienie się stron, co do towaru i ceny.

Zgoda stron- dokładne oznaczenie przedmiotu, i ceny= wystarczy+ ewentualna modyfikacja- uzależnienie kontraktu od pewnych formalności pisemnych- np. zadatek

Towar(*f*erjf)- każda rzecz o wartości majątkowej, zmysłowa lub nie (np. służebność)+ będąca w obiegu. Sprzedawca może sprzedać cudze rzeczy- bo zapewnia tylko trwałe posiadanie i spokojne używanie, a nie własność!. Mogą być też rzeczy przyszłe- (np. zbiory przyszłego roku)- emtio rei speratae.= kupno pod warunkiem