5020058486

WSTĘP DO TEORII KOMUNIKOWANIA MASOWEGO

12.03.2WSr.

OBOWIĄZUJĄCE PARADYGMATY

XIX w. Profesor Dawid analizował lokalną prasę i jej wpływ na czytelników. XIX wiek to wiek poszukiwań. W wieku XX powstawały różne koncepcje i propozycje.

Dwie szkoły:

1)    Szkoła europejska - socjologia wiedzy (Adomo, Marcus, Horkheimer) Opiera się na metodologii zaczerpniętej z historii; prowadzili badania jakościowe, podejście hermeneutyczne. Obszar zainteresowań: szkoła ta przygląda się funkcji mass mediów w dłuższej przestrzeni czasowej. Przedmiot badań: idee i ideologie - jak wpływają na media i kulturę. Nie interesowało naukowców czy teorie są prawdziwe, tylko czy ważne. Tematy: pasjonujące, nadające refleksje, nie muszą przekładać się na praktykę. Sposób badań: socjologowie wiedzy pracują indywidualnie.

2)    Szkoła amerykańska - socjologia komunikowania masowego (Lasswell, Berelson, Lazersfeld) Szkoła ta zwraca się ku badaniom ilościowym. Obszar zainteresowań: koncentruje się na tym co tu i teraz, odpowiada na obecne potrzeby. Przedmiot badań: to bieżące potrzeby, dominujące postawy i zachowania. Naukowców nie interesuje czy teoria jest ważna, tylko czy prawdziwa. Tematy: badając ‘błahostki' dochodzą do prawdy. Sposób badań: socjologowie komunikowania masowego pracowali w dużych zespołach badawczych na zlecenie innych.

Brak wspólnego dominującego paradygmatu. Komimiknlogia (przed-paradygmatyczna) -wyodrębniona, interdyscyplinarne podejście do badań. Przesuwa się w obszar innych nauk. Paradygmat dominujący - najistotniejszy; głosi, że media wpływają na nas w sposób tak daleki, że mówią co mamy robić lub myśleć.

Paradygmat polityczny (instytucjonalny) - badacze zajmowali się wpływem mediów na kampanie wyborcze. „O czym" nie znaczy „co" - media dostarczają interpretacji. Paradygmat nraktvcznv - eksponuje role mediów wykluczających pewne zachowania - np. czego nie mówić, czego nie robić. Zastanawia się nas tym co się nie pojawia i o czym się nie mów w mediach.