Izolacja i oznaczanie. Bakteriofagi można łatwo wyizolować zawieszając w pożywce bakterie będące ich gospodarzami i wprowadzając próbkę materiału pochodzącego z miejsca naturalnego występow ania tego szczepu bakterii. Jeżeli ta tzw. wzbogacająca hodowla będzie teraz inkubowana w wamnkach sprzyjających rozwojowi badanych bakterii, również bakteriofagi obecne w próbce będą mogły ulegać szy bkiemu namnożeniu.
Wirus będzie się oczywiście namnażal tylko w żyjących komórkach.
Przez odfiltrowanie lub odwirowanie bakterii, które nie uległy lizic, otrzymuje się supematant — lizat, w którym z kolei można oznaczyć (zmianować) liczbę cząstek wirusowych. W tym celu wykorzystuje się zjawisko polegające na tym, że jeśli na stale podłoże zostanie wysiana zawiesina bakterii wolna od wirusów, to po inkubacji w odpowiednich w arunkach wytworzy ona ciągłą „murawę" bakteryjnego wzrostu, podczas gdy po wysianiu zawiesiny zawierającej policzalną liczbę cząstek w irusowych, w bakteryjnej muraw ie powstaną Jysinki" W każdym miejscu, gdzie została zdeponow ana cząstka fagow a i gdzie zaatakow ała ona komórkę baktery jna, dochodzi do gwałtownej lizy coraz w iększej liczby
fagowej), co prowadzi po pewny m czasie do powstania miejsc wolny ch od bakterii, czyli „lysinek". Sa one łatw o odróżnialnc gołym okiem od tla. które stanowi ciągła w arstwa baktery jnego w zrostu, dzięki czemu można je łatwo policzyć (ryc. 4. IC). Stosując odpowiednie metody można uzyskać szy bkie namnożenie fagów w pły nnych zawiesinach bakterii lub na podłożu stałym. Bakterie są usuwane za pomocą wirowania, a nieliczne pozostałe w supcmatancic zostają zabite za pomocą chlorofonnu. W ten sposób otrzymuje się tzw. lizat fugowy zawierający 1010-1013 cząstek
Morfologia bakteriofagów. Kształt bakteriofagów został najlepiej określony dla fagów tzw. serii T pochodzących z Escherlchla coli (kolifagi).