6830719007

Metody pomiarów kątów poziomych

1.    Pomiar pojedynczego kąta - pomiar kąta przebiega w poczetach, polegający na jego dwukrotnym zmierzeniu w obu położeniach lunety. Pozwala to na wyeliminowanie wpływów błędów: kolimacji, inklinacji, mimośrodu osi celowej i alidady. Wyniki

poszczególnych pocztów nie powinny się od siebie różnić więcej niż o wartość ± t-J2.

2.    Pomiar pojedynczego kąta metodę repetycyjną - zasada opiera się na powtarzaniu pewnych czynności pomiarowych w celu otrzymania na limbusie całkowitej wielokrotności mierzonego kąta fi Jego jednorazowe odłożenie, polegające na obrocie limbusa sprzęgniętego z alidadą o ten kąt nosi nazwę powtórzenia lub repetycji.. W ramach jednej repetycji następuje najpierw obrót o kąt fi samej alidady względem nieruchomego limbusa w kierunku tam, a następnie obrót obu tych części sprzęgniętych ze sobą w kierunku powrotem. Dla wyeliminowania błędów: kolimacji, inklinacji oraz mimośrodów: lunety i alidady, połowę zmierzonej ilości repetycji wykonujemy w I położeniu lunety, zaś pozostałe Vi r repetycji - w II położeniu.

3.    Pomiar kątów poziomych metodą kierunkową - polega ona na celowaniu do kolejnych punktów Pi, P2, P3, ..., które wyznaczają pęk prostych, wychodzących ze stanowiska S i wykonaniu w I i II położeniu lunety odczytów kierunków dla tych samych punktów oraz określeniu kierunków zredukowanych Ki, K2, K3,..., do celowej punktu wyjściowego Pi. Metoda ta wykorzystywana jest w pomiarach, niewymagających najwyższej dokładności określania kątów w pęku prostych.

Pomiar kątów poziomych metodą Schreibera — zwana też pomiarem kątów we

wszystkich kombinacjach, jest najdokładniejszą, lecz i najbardziej pracochłonną metodą pomiaru kątów poziomych, stosowaną dla osnowy podstawowej. Polega ona na pomiarze wszystkich kątów, jakie mogą być utworzone przez każdą kombinację par celowych, wychodzących z danego stanowiska, Łącznie trzeba