6830719053

Precesja i nutacja osi Ziemskiej

Zjawisko precesji osi ziemskiej przejawia się obrotem krawędzi przecięcia płaszczyzn równika Ziemi i

płaszczyzny ekliptyki z prędkością 1 o na 72 lata (50” rocznie), co powoduje przesuwanie po ekliptyce punktu Barana (równonocy wiosennej).

Precesja - ruch osi obrotu Ziemi po powierzchni stożka kołowego o rozwarciu około 2 * 23o27’

którego oś symetrii jest prostopadła do płaszczyzny ekliptyki, o okresie około 25 800 lat (rok platoński). Wywołana jest przez moment obrotowy sił grawitacyjnych Słońca działający na masy wybrzuszenia równikowego Ziemi.

Nutacja odkryta w 1728 roku przez James³a Bradley³a, wywołana jest przez oddziaływanie grawitacyjne Księżyca na masy wybrzuszenia równikowego Ziemi. Oś ziemska porusza się względem powierzchni stożka precesji zakreślając wokół niego nowy stożek eliptyczny o kątach rozwarcia 9.”21 dla dużej półosi oraz 6.”86 dla małej półosi.

Zmienność sił przyciągania Księżyca i Słońca, wywołana przede wszystkim okresowym ruchem Ziemi wokół Słońca oraz ruchem Księżyca wokół Ziemi po orbicie nachylonej do ekliptyki pod kątem 5.5o zaburza ruch precesyjny osi obrotu Ziemi, wywołując ruchy nutacyjne o okresach od kilku godzin do 18.6 lat.

Różnica pomiędzy zmianą kierunku osi rotacji Ziemi w przypadku precesji inutacji oraz ruchu bieguna Ziemskiego

Precesja osi ziemskiej przejawia się obrotem krawędzi przecięcia płaszczyzn równika Ziemi płaszczyzn ekliptyki z prędkością 1° na 72 lata. Jest wywołana przez moment obrotowy sił grawitacyjnych Słońca działający na masy wybrzuszenia równikowego Ziemi Nutacja osi Ziemskiej wywołana jest przez oddziaływanie grawitacyjne Księżyca na masy wybrzuszenia równikowego Ziemi. Oś ziemska porusza się względem powierzchni stożka precesji zakreślając wokół niego nowy stożek eliptyczny.

Występuje jeszcze ruch bieguna ziemskiego, który jest ruchem chwilowej osi obrotu Ziemi względem osi na stałe związanej z bryłą Ziemi. Model Eulera przewidywał ruch chwilowej