lasy
1. Lesistość w Polsce wynosi :28,6%
Dominującymi gatunkami lasotwórczymi w Polsce są: Sosna zwyczajna jest podstawowym gatunkiem lasotwórczym, świerk pospolity, olsza. Obserwujemy stały wzrost udziału buka, dębu, jesionu, klonu.
2. Gatunki drzew objęte ochrona gatunkową:
cis pospolity, sosna limba, sosna kosa, kosodrzewina jochrona gatunkowa ścisła, sosna błotna, mikołajek nadmorski, fiołek torfowy, barwinek pospolity, babka nadmorska, babka pierzasta
3. Lasy mogą pełnić następujące funkcje ochronne:
funkcje ochronne przed negatywnymi skutkami cywilizacji przemysłowej, funkcje regulatora gospodarki wodnej, funkcje ochrony przed klęskami żywiołowymi.
Produkcyjna funkcja lasu jest realizowana poprzez: Pozyskiwanie drewna i tzw. leśnych użytków ubocznych (żywica, sok brzozowy, garbniki zawarte w korze dębowej, igliwie, gałązki iglaste, szyszki) gospodarki łowieckiej
4. Ochronna funkcja lasu jest realizowana poprzez:
ograniczenie różnego rodzaju przemysłowych zanieczyszczeń atmosfery nanoszonych przez wiatr, oczyszczanie powietrza atmosferycznego ze szkodliwych substancji, dostarczanie tlenu i obniżenie stężenie dwutlenku węgla, regulacje gospodarki wodnej (gleba i ściółka leśna magazynują wilgoć; dzięki temu regiony zalesione mają bardziej wyrównany w ciągu roku poziom nasycenia gleb wilgocią), ochotne przed klęskami żywiołowymi
5. Las o charakterze zbliżonym do naturalnego posiada następujące cechy:
ingerencja człowieka ograniczona jest wyłącznie do pozyskania użytków leśnych (drewna, żywicy, kory grabarskiej, itp.), regeneruje się w drodze naturalnego odnowienia i sukcesji ekologicznej, cechuje go stosunkowo wysoka odporność biologiczna, różnorodność wiekowa i wielogatunkowość, rozmieszczenie drzew nie jest równomierne, znaczna ilość stojących lub leżących martwych drzew
6. Ochrona zwierząt na terenach leśnych odbywa się poprzez:
myśliwi prowadzą następujące działania proekologiczne: Udział w odnawianiu powierzchni leśnych, zalesianiu nieużytków rolniczych, sadzeniu podszytów w starszych klasach wieku drzewostanów, grodzeniu upraw leśnych, sprzątaniu lasów i zadrzewień. Wyznaczanie dla poszczególnych gatunków zwierzyny miejsc dobowych ostoi i obejmowanie ich szczególną ochroną, do zakazu polowania na tych terenach włącznie. Wykupywanie na własność gruntów stanowiących nieużytki rolnicze w celu dalszego utrzymania ich pierwotnego, przyrodniczego charakteru, co ma niebagatelne znaczenie dla środowiska bytowania zwierzyny. Organizowanie różnego typu imprez o charakterze przyrodniczo-łowieckim i kulturalnym, propagujących zasoby przyrodnicze regionu oraz właściwą postawę społeczeństwa wobec zwierząt dziko żyjących i środowiska ich bytowania (wystawy, konkursy, koncerty). Opracowywanie zasad, jakie powinny być zachowane przy prowadzeniu inwestycji uciążliwych dla środowiska, a przede wszystkim stwarzających bariery w kontaktach wewnątrzpopulacyjnych zwierząt dziko żyjących.