6830719399

01; Sformułowania lokalne i globalne

A; sa matematycznie równoważne.

B: prowadza do roznychrozwiazan problemu brzegowego.

C: polegają na budowie funkcjonału.

D: sprowadzajasie do ukladurownanrozniczkowychczastkowych.

E: sprowadzajasie do układu rownanrozniczkowych zwyczajnych F: prowadza do tego samego rozwiązania problemu brzegowego Gt polegają na budowie warunkowrownowagi H: minimalizujafunkcjonal celu

Odp: A,F

O 2; Formą kfflHfriłłPfflł    {Pttiftffifliaffirfr ⁿPr PP#ms ohliyząnis wariacji)

A; jest wielkością skalarna.

B: jest wektorem.

C: jest macierzą.

D: jest tensorem.

E: jest macierzatrojwymiarowa F: mozebyc wektorem

G: nie jest ani wektorem ani macierzą ani tensorem H: mozebycmacierza

Odp: A,G

O 3: Iznlinia nazywamy:

A: linie rownycbwartosci funkcji.

B: tylko linie rownycb temperatur.

C: linie prostopadła do f(x,y).

D: linie styczna do f(x,y).

E: linie laczaca punkty o tej samej wartości funkcji F: tylko linie rownycbgradientow G: linie, dla ktorcjroznicegradientowsa najmniejsze H: linie, dla ktorejroznice temperatur sa najmniejsze

Odp: A,B

O 4; W budowie funkcji kształtu dlaelementowtroikatnyeh korzystamy;

A: ze współrzędnych powierzchniowych.

B: ze wspolrzednychobjetosciowych.

C: ze współrzędnych globalnych.

D: ze współrzędnych krzywoliniowych.

E: z układu krzywoliniowego

F: z ukladuwspolrzednychLagrange'a

G: z tzwukladuwspolrzednych powierzchniowych

Odp: A,G

W8ny.iftkfl

AŚflDiU

O Ftfnkęjęnąl g linięTOh prpfrlęmąęh mwNfnilrf

A: energia potencjalna zgromadzona w rozpatrywanym układzie

B: całkowa miara odksztalceniaukladu

C: miara wytężenia konstrukcji

D: energia kinematyczna układu sil zachowawczych

E: całkowita energia potencjalna układu.

F: energia kinetyczna.

G: praca sil zachowawczych.

H: średnia miara odkształceń,

Odp: A,E

O fo PrratbfytnYgztWffgdpffY ęlęmęnt zagadnięnig preęęrainięfiTa peplą niy ffy-msgą. trąiyfprmaęii przy składaniu globalnej macierzy sztywności:

A: ponieważ funkcja rozwiązującą jest skalarna B: gdyż kąty w nim sa takie same jak w elemencie wzorcowym C: ze względu na liniowość stosowanych funkcji kształtu D: tylko gdy ukladwsp. lokalnych jest zgodny z globalnym E: ponieważ rozpatrujemy zagadnienie stacjonarne