Jednoosiowa konsolidacja gruntu. Wyznaczanie edometrycznych modułów ściśliwości
Konsolidacją nazywamy zjawisko zmian objętościowych gruntu (odkształceń) zachodzących w wyniku wypierania wody z porów. Konsolidacja jednoosiowa w występuje gdy obciążona warstwa ma nieograniczone wymiary w planie, a obciążenie jest rozłożone równomiernie na nieograniczonej powierzchni, konsolidacja odbywa się w kierunku pionowym, a więc warstwa zmniejsza swoja wysokość równomiernie na całej powierzchni.
Założenia do teorii konsolidacji jednoosiowej wg. Terzaghiego:
• grunt jest jednorodny i całkowicie nasycony wodą
• szkielet gruntowy oraz woda są nieściśliwe (przebieg konsolidacji zależy od prędkości odpływu wody)
• nich wody odbywa się zgodnie z prawem Darcy’ego (współczynniki ściśliwości oraz filtracji są stale)
• powodem powolnego przebiegu konsolidacji jest jedynie mała wodoprzepuszczalność gruntu, a nie inne opory
• warstwa podlegająca konsolidacji jest nieograniczonej rozciągłości, przepływ wody odbywa się prostopadle do konsolidowanej warstwy
Czas trwania konsolidacji zależy głównie od przepuszczalności gruntu. Grunty o niskiej przepuszczalności (np. granty spoiste) wymagają dłuższego czasu na zakończenie konsolidacji. Dlatego granty' te osiadają znacznie wolniej niż grunty niespoiste, i, co za tym idzie, proces ten trwa znacznie dłużej. Proces ten ilustruje krzywa konsolidacji.
Edometryczny moduł ściśliwości jest miarą zdohiości gruntu do zmniejszania swojej objętości pod wpływem działającego obciążenia. Wyznacza się go poprzez badania w edometrze przy stopniowym wrzroście obciążeń.