6830720288

PEDAGOGIKA PORÓWNANWCZA - DEFINICJE

Dyscyplina i kierunek badań pedagogicznych zmierzający do porównania organizacji i społecznego funkcjonowania systemów oświatowo- wychowawczych w poszczególnych krajach i regionach świata. Zwana inaczej pedagogiką systemów powszechnego kształcenia czy polityką oświatową.

Pedagogika porównawcza to nauka zajmująca się analizą systemów i problemów pedagogicznych w dwóch lub kilku krajach, w kontekście historycznym, społeczno -ekonomicznym, politycznym, kulturowym, religijnym i innych znaczących uwarunkowaniach.

Pedagogika porównawcza jest interdyscyplinarną dziedziną badań czerpiąca z socjologii i ekonomii i procesów kształcenia, z informacji o ich rozwoju historycznym i współczesnej polityce oświatowej.

Interdyscyplinarna nauka pedagogiczna, która z perspektywy synchronicznej lub diachronicznej bada zjawiska i fakty pedagogiczne w ich związkach politycznych, społeczno-ekonomicznych i kulturowych oraz porównuje ich podobieństwa i różnice w dwóch lub kilku krajach, obszarach, kontynentach, lub globalnie.

Przy tym dąży przede wszystkim do lepszego zrozumienia wyjątkowości każdego zjawiska pedagogicznego w jego własnym systemie edukacyjnym oraz do znalezienia adekwatnego uogólnienia w celu doskonalenia kształcenia.

ANALIZA DEFINICJI:

a)    obszary badań pedagogiki porównawczej

•    polityka i prawodawstwo szkolne,

•    zarządzanie i finansowanie szkolnictwa,

•    struktury systemów szkolnych,

•    rezultaty kształcenia,

•    cele kształcenia i ich treść pedagogiczna,

•    metody nauczania i wychowania,

•    podręczniki,

•    uczestnicy procesu kształcenia,

•    nauczyciele i edukacja nauczycieli,

•    problemy cząstkowe, np. podział godzin, terminy wakacji,

b)    przy analizowaniu pedagogiki porównawczej przyjmuje tzw. 3 punkty widzenia:

1.    synchroniczny,

2.    diachroniczny,

3.    funkcjonalny.

SYNCHRONICZNY - horyzontalnie symultaniczny, geograficzny, internacjonalny badacz zainteresowany zjawiskami i faktami edukacyjnymi prowadzi badania porównawcze tych zjawisk i faktów w jednym czasie, badane zjawiska i fakty edukacyjne występują w różnych wybranych przez badacza miejscach.

DIACHRONICZNY - wertykalnie chronologiczny, historyczno- rozwojowy badacz zainteresowany zjawiskami i faktami edukacyjnymi prowadzi badanie porównawcze tych zjawisk i faktów w ujęciu historyczno - rozwojowym.