Hormony przewodu pokarmowego
• Gastryna
Pobudza komórki okładzinowe dna i trzonu żołądka do wydzielania HC1.
• Sekretyna
Pobudza wydzielanie soku trzustkowego oraz zwiększa w nim zawartość wodorowęglanów.
• Cholecystokinina (CCK)
Pobudza skurcz pęcherzyka żółciowego, powodując wypływ żółci do dwunastnicy. Zwiększa wytwarzanie i sekrecję soku trzustkowego.
• Insulina
Wydzielanie przez komórki 3 wysepek Langerhansa jest ściśle skoordynowane z uwalnianiem glukagonu przez komórki a. Wzajemnie relacje między ilościami insuliny i glukagonu, są regulowane przez ilość glukozy przyswojonej z pokarmu i powstałej w wyniku glukoneogenezy łub glikogenolizy oraz przez wielkość zużycia glukozy w tkankach. Komórki 3 są bardzo wrażliwe na zmiany stężenia glukozy. Spożycie węglowodanów prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi i jest sygnałem do zwiększonego wydzielania insuliny i zmniejszenia wydzielania glukagonu. Pobudza ona transport glukozy do wnętrza komórek. Spożycie białka przejściowo zwiększa stężenie aminokwasów w osoczu, a tym samym wydzielanie insuliny. Hormony przewodu pokarmowego, zwłaszcza sekretyna pobudzają wydzielanie insuliny.
Mechanizm działania
Insulina działa na komórkę docelową przez receptor błonowy, bez udziału wtórnego przekaźnika, czym różni się od większości hormonów białkowych. Insulina wiąże się ze swoim receptorem o wysokim powinowactwie do tego hormonu, zlokalizowanego w błonie plazmatycznej komórek większości tkanek (wątroby, mięśni, tkanki tłuszczowej). Receptor ma podjednostkę a (mającą lokalizacje pozakomórkową oraz miejsce wiązania insuliny) i 3 (przenikającą przez całą grubość błony komórkowej). Związanie insuliny przez podjednostkę a powoduje zmiany konformacyjne przenoszone na podjednostkę 3» nadając im aktywność kinazy tyrozynowej. Wiązanie insuliny uruchamia kaskadę reakcji fosforylacji i de fosforylacji.
• Glukagon
Komórki a w odpowiedzi na bodźce, które sygnalizują hipoglikemię, niskie stężenie glukozy we krwi.
Mechanizm działania
Glukagon wiąże się z dużym powinowactwem do receptorów w błonie komórkowej hepatocytów. Związanie powoduje aktywacje cyklazy adenylanowej w błonie plazmatycznej.