7803160135

KLASYCZNA TECHNIKA MORENO Technika Morena

-polega na podaniu wszystkich członków danej grapy specjalnie sformułowanie i starannie opracowane pytania

-w odpowiedzi na każde pytanie osoby badane wymieniają nazwę członków grapy

Technika ta umożliwia badanie popularności w klasach i grupach, w których „Plebiscyt

życzliwości i niechęci” jest zbyt trudną techniką. Chodzi głównie o klasy I i grupy wychowawcze, w których przebywają 7- tatki. „Klasyczna technika Moreno" umożliwia ogląd stosunków społecznych panujących w grupie zarówno na wymiarze ilościowym jak i jakościowym. Dzięki temu można wyznaczyć zarówno poziom socjometryczny jak i status socjometryczny. M. Pilkiewicz (1973, s.254) twierdzi, że poziom socjometryczny informuje nas o liczbie otrzymanych wyborów socjometrycznych od pozostałych członków grupy, czyli o pozycji w grupie opisanej w kategoriach ilościowych. Natomiast status socjometryczny umożliwia podział badanej populacji na dowolne kategorie jakościowe (np. status wysoki lub niski) mogące obejmować kilka poziomówsocjometrycznych.

Ocena popularności przy użyciu tej techniki dokonywana jest w kategoriach względnych, co oznacza, że badany ustosunkowuje się do niektórych tylko członków grupy i porównuje ich pod względem określonej cechy w ramach jednej grupy (Ekiert-Grabowska 1984, s. 33). Poniższej przedstawione narzędzie badawcze zawiera 2 kryteria socjometryczne, będące określoną, założoną przez badacza sytuacją społeczną, w której osoby badane mają dokonać wyborów pozytywnych i negatywnych (Ekiert-Grabowska 1982, s. 48). Kryterium pozytywne dotyczy wyboru osób, obok których dzieci najchętniej chciałyby usiąść na zajęciach w szkole i w grupie wychowawczej, a kryterium negatywne obejmuje wybór osób, z którymi dzieci najmniej chętnie chciałyby siedzieć. W obrębie jednego i drugiego kryterium liczbę wyborów ograniczona została do dwóch.

A Instrukcja dla osoby przeprowadzającej badanie

Badanie może być prowadzone zbiorowo przez jedną osobę. Należy przygotować ilość kwestionariuszy odpowiadającą liczbie wychowanków w grupie. Na początku informujemy dzieci o celach badania i sposobach udzielania odpowiedzi zgodnie z niżej zamieszczoną instrukcją. Po zapoznaniu dzieci z celem zbierania informacji oraz sposobem udzielania odpowiedzi rozdajemy dzieciom kwestionariusze. Należy zadbać oto, aby dzieci miały warunki do samodzielnego udzielania odpowiedzi i nie dopuszczać do uzgadniania odpowiedzi, czy też ujawniania własnych odpowiedzi podkreślając obowiązek dochowania tajemnicy. Dzieci, które nie opanowały umiejętności pisania mogą poprosić o pomoc prowadzącego badanie podając mu szeptem nazwiska dzieci, które prowadzący zapisuje na kwestionariuszu. Bardzo ważne jest, żeby prowadzący sprawdził czy wszystkie dzieci podpisały swoje kartki.

B. Instrukcja dla dziecka

- „Chciałabym pomóc dzieciom, które niezbyt dobrze czują się w klasie (lub grapie wychowawczej). Dlatego proszę abyście szczerze napisały z kim najchętniej a z kim najmniej chętnie chciałybyście siedzieć podczas zajęć w waszej grupie. Dla każdego przygotowałam taką samą kartkę, na której są dwa pytania. Bardzo ważne jest, żebyście dobrze się zastanowili i odpowiedzieli szczerze. Wasze wypowiedzi zachowam w tajemnicy.