8538803981

Sawanna afrykańska - typowe organizmy

Poziom Irericzny	PrzedSlawiCieie
Producenci	Trawv. oł. Androoocion. ArlstJda. oeofłtv cebulowe 1 ktaczowe no. z IIllowatych Drzewa: baobab, akacla. palnta dum, palma daktylowa (w pobliżu osad), tka sawannie wilgotnej (gwinejskiej) palma olejowo i mzisłnsz, drzowa Innj równikowngo np. Lophim, Khaya Wilczomlecze 1 aloesy (Somalia, Etiopia)
Roślinożcrcy	Owadv: szarańczowatc Ino. szarańcza wędrowna czy szarańcza pustynna), cykady, chrząszcza żukowata, mszyce, pluskwiaki róż noskrzydt e, straszy ki, stonkowate, gąsienice motyli, mrówki żyjące w symbiozie z akacjami, mrówki - żniwiarki żywiące się nasionami traw, termlty grzybo- i roślinożerne Syąki pprzy^tpkppytno: żyrafy, bawoły, zebry, antylopy (np. gnu, impala), gazdę (np. tomi), w wodach hipopotamy, świnie rzeczne Ssaki nleixłrzvstokopvti»e: zebłv. nosorożce Słonie maio silnv wpływ no utrzymywanie sawanr»v. ponieważ niszczą lasy parkowe i zarośla krzewiaste. Gryzonie (myszowntc i wiewiórkowate) wystcouia licznie tam, gdzie mniej Jest dzikich zwierząt kopytnych, gworeżeme_Ptaki._nletoirenre._małpy (pawiany, mandryle, koczkodany).
Drapieżcy	Duże ssaki; lew, lampart czyli pantera, gepard, likaoa karakal Mniejszo ssaki: tasze czyli w iwom wato: cv wety, mangusty (mangusta egipska atakuje węże I żmije), surykatki Owadożeme: ryjkonosy, złotokrety, to u* o ko wato (głównie Madagaskar i Komory)
Reducencl	To mirty - budują oaromno, b. twardo tormitiory z przeżutego drewna i gliny lub niewielkie termitiery mające postać grzyba, żywią się obumarłymi roślinami drzewiastymi, ekskrementami i padliną. Inne saprofaai to dużo ziemne skąposzczety Mogą sco lec idąc mające do X m długości, ryjące karaczany, SwioiSzczowato, skorki, krocionogi, skoczogonki, larwy owadów, np. krifizczyc i kózko waty cli. Padlinożercy: hieny (pręgowana i ciotko w a na), szakale (czaprakowy, złocisty, pręgowany)

Wspólne cechy klmatu : wysoka temperatura w ciągu całego roku przy periodycrnych zmianach wilgotności; występuje na przemian pora sucha i pora deszczowa. Relacja między czasem trwania obu pór jest najsilniejszym czynnikiem decydującym o charakterze biocenoz klimaksowych sawanny.