Instytucjonalna edukacja środowiskowa dziecka rozpoczyna się na etapie wychowania przedszkolnego. Ze względu na specyficzny charakter zmian osobowościowych wieku dziecięcego, cele wychowawcze i dydaktyczne przedszkola odnoszą się głównie do kształtowania i rozwijania a następnie doskonalenia różnorodnych umiejętności dziecka potrzebnych mu w kontaktach społecznych i środowiskowych. Celem nadrzędnym wychowania społeczno-przyrodniczego dziecka na poziomie przedszkolnym jest wspomaganie i ukierunkowanie jego rozwoju zgodnie z wrodzonym potencjałem możliwości rozwojowych w relacjach z przyrodą i najbliższym dziecku środowiskiem społecznym.
Edukacja społeczno-przyrodnicza jest jednym z podstawowych obszarów edukacyjnych na poziomie wychowania przedszkolnego. Jej cele mieszczą się w całościowych zamierzeniach wychowawczych przedszkola33.
Ze względu na swoją specyfikę przedmiotową i wychowawczą, edukacja społeczno-przyrodnicza na poziomie przedszkolnym dziecka partycypuje we wszystkich podstawowych zamierzeniach dydaktyczno-wychowawczych przedszkola. Całość oddziaływań wychowawczych poprzez edukację społeczno-przyrodniczą wyraża się w działaniach dydaktyczno--wychowawczych zmierzających do:
- organizacji i realizacji naturalnych potrzeb dziecka: zabawy, działania, dokonywania doświadczeń, odkrywania, dociekania przyczyn zaistniałych skutków i odwrotnie,
-tworzenia sytuacji do czynnego udziału dziecka w obcowaniu z przyrodą i z otoczeniem społecznym,
-prawidłowego rozwoju fizycznego dziecka poprzez bezpośredni kontakt z otoczeniem przyrodniczym i możliwością ruchu na świeżym powietrzu,
35 Podstawa programowa zatwierdzona przez MEN, Dz. U. Nr 2/2000 - Rozporządzę-nie MEN z dnia 1 grudnia 1999 r.
26