dr Bartłomiej Rokicki
Ćwiczenia z Makroekonomii II
Wzrost wydatków rządowych powoduje przesunięcie krzywych IS i AD do góry. W efekcie rośnie produkcja ale ceny i płace nie ulegają zmianie w krótkim okresie (są sztywne).
Dopiero w długim okresie ceny i płace rosną - SAS przesuwa się do SAS’, zaś LM do LM’.
Produkcja wraca do poziomu Y .
W przypadku gdy AS jest keynesowska, ekspansywna polityka fiskalna prowadzi do wzrostu dochodu i stopy procentowej, podczas gdy ceny pozostają bez zmian. Z kolei ekspansywna polityka monetarna powoduje spadek stóp procentowych oraz wzrostu produkcji i realnej podaży pieniądza (ceny pozostają bez zmian).
b) Podejście zrewidowanej szkoły keynesowskiej - jego zwolennicy utrzymują, że ceny są elastyczne natomiast nominalne płace są sztywne lub dostosowują się do poziomu cen z poprzedniego okresu. Ponieważ jednak w ich opinii popyt na pieniądz jest bardzo wrażliwy względem stopy procentowej (LM bardzo płaska), to jedynie zmiany polityki fiskalnej lub wydatków autonomicznych powodują znaczące przesunięcie krzywej AD. Krzywa SAS jest w tym przypadku dodatnio nachylona.
Krzywą SAS wyprowadzoną w oparciu o zrewidowane podejście keynesowskie można opisać równaniem:
SAS: P = P_,[\ + Z{Y-Yj\
Jak widać na wykresie krzywa SAS jest dodatnio nachylona i przesuwa się w górę lub w dół w miarę upływu czasu. Jeżeli w okresie t produkcja jest powyżej poziomu typowego dla pełnego zatrudnienia to wówczas w kolejnym okresie przesunie się do góry do SAS’. Natomiast w przypadku gdy produkcja w okresie t znajduje się poniżej