przedsiębiorstwu zachowanie korzystnej - przy danych kryteriach - stabilności przedsiębiorstwa względem otoczenia”. 31 Długofalowość trwania, a przede wszystkim rozwoju przedsiębiorstwa, jest istotą definicji H. Simona. Otóż „strategia to sztuka takiego rozwijania i wykorzystywania wszystkich zasobów przedsiębiorstwa, by miało ono możliwie dodatnią, pewną i długotrwałą egzystencję”.32 Podobnego zdania jest J. Penc, uważając, że „strategia to koncepcja długofalowego rozwoju przedsiębiorstwa (program działań), wytyczająca kierunki i reguły działania niezbędne do najkorzystniejszego wykorzystania posiadanych sił i środków do osiągnięcia przyszłych ważnych celów poprawy jego pozycji względem konkurencji i różnych elementów otoczenia, z którymi pozostaje ono w dynamicznej interakcji”33.
Przegląd definicji pojęcia strategii wskazuje na różnorodność istniejących poglądów na temat istoty strategii, jednakże rozmaite określenia tego terminu nie zmieniają jej istoty, a jedynie akcentują wieloraki charakter strategii.
Podsumowując, w powyższych definicjach wyłania się wiele wspólnych właściwości. Wartymi podkreślenia są wyrażenia takie, jak: „dalekowzroczność”, „długookresowe cele”, „główne założenia”, „koncepcja wyboru”, „radykalna zmiana” itp., które świadczą o istotności decyzji strategii firmy. Decyzje te można nazwać arcyważnymi, bowiem określają sukces lub niepowodzenie przedsiębiorstwa. Strategia określa, jaka jest lub jaka powinna być firma, a także sugeruje, że decyzje strategiczne kształtują osobowość przedsiębiorstwa na rynku konkurencyjnym i sposób, w jaki firma chce wygrać walkę z konkurencją.
W świetle powyższych rozważań oraz wymienionych definicji można powiedzieć, że strategia firmy to przemyślane decyzje i działania, nadające kierunek rozwoju firmie, który jest obierany w celu najbardziej korzystnego osiągnięcia stanu przyszłej pozycji organizacji, zmierzającej do określonej wizji i misji firmy. Kluczową właściwością strategii jest jej odniesienie się do przyszłości.
31 Moszkowicz M.. Strategia przedsiębiorstwa okresu przemian, PWE. Warszawa 2000.
32 Simon H., Administrative Behavior, MacMillan, New York 1947.
33 Penc J., Sztuka skutecznego zarządzania. Kierowanie firmą z myślą o jutrze i procesach integracji z UE, Wyd. Oficy na Ekonomiczna. Kraków 2005, s. 149.
19