1098872320

•    przywrócenie, odtworzenie dawnych obiektów przez ich rewaloryzowanie,

•    rewitalizowanie przestrzeni zapomnianych i niechcianych, zabytkowych i współczesnych,

•    modernizacja założeń ogrodowych, która powinna rozpoczynać się od określenia wartości miejsca, potem pracą nad wzmocnieniem tych wartości, oraz mając je na uwadze stworzenie ogrodu na użytek i potrzeby współczesnego użytkownika.

Przed jakimikolwiek działaniami projektowymi, warto prześledzić historie miejsca, określić jego charakter i niepowtarzalność, wychwycić unikatowość, nastrój, wrażenia pozostające po wizycie w takim miejscu tzw. ducha miejsca.

1.2. Definicja podstawowych pojęć

Należy zacząć od zdefiniowania podstawowych pojęć składających się na hasło „architektura krajobrazu":

ARCHITEKTURA - inaczej sztuka przestrzeni. To dziedzina sztuki i techniki zajmująca się projektowaniem budynków i budowli: dzieło architektury powinno odpowiadać zamierzonej funkcji, celowości technicznej oraz wymaganiom ekonomicznym i estetycznym: powstający obiekt architektoniczny ma przede wszystkim, odpowiadać dążeniom i oczekiwaniom użytkowników przestrzeni. KRAJOBRAZ - termin wieloznaczny, stosowany w różnych dziedzinach nauki (geografia, ekologia, biologia, architektura, geochemia), czasami różnie definiowany i interpretowany.

Według autorów różnych dziedzin definicje krajobrazu przedstawiane są bardzo podobnie. Przytaczany przez Richlinga i Solona w książce (I. S. Zonneveld 1990) pisze że, „krajobraz we współczesnym rozumieniu odnosi się do przestrzennego i materialnego wymiaru rzeczywistości ziemskiej i oznacza kompleksowy system składający się z form rzeźby i wód, roślinności i gleb, skał i atmosfery"¹. Z kolei według polskich geografów J. Kondrackiego i A. Richlinga krajobraz to „część epigeosfery (zewnętrznej sfery Ziemi) stanowiącą złożony przestrzennie geokompleks o swoistej strukturze i wewnętrznych powiązaniach"². Zaś według amerykańskich geografów Formana i Gordona „krajobraz stanowi heterogeniczny fragment terenu złożony z powiązanych wzajemnie ekosystemów”³.

Dla sztuk plastycznych liczyła się forma przestrzeni, kompozycja elementów występujących w krajobrazie, architekt K. Wejchert zgłębiał wiedzę z zakresu zależności między wyglądem przestrzeni, fizjonomią a indywidualnym postrzeganiem, odbiorem przestrzeni przez obserwatora. Podkreślał wagę doznań estetycznych , odbiór psychiczny i reakcje na krajobraz.⁴

6

1

   Zonneveld I.S., Forman R.T.T., (red.), 1990, Changing landscapes an ecological perespec-tive, Springler Verlag, New York.

2

   Kondracki J. - polski geograf, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, autor najbardziej znanej regionalizacji fizycznogeograficznej Polski. A. Richling (dziekan Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych autor wspólnie z .Solonem J., 1996, Ekologia krajobrazu, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.

3

   Forman R.T.T , Godron M., 1986, Landscape Ecology, John Wiley and Sons, Inc., Nowy Jork.

4

   Wejcher K. - profesor Politechniki Warszawskiej, teoretyk i praktyk, uznany autorytet w kraju i za granicą, twórca własnej szkoły kształtowania przestrzeni miasta. Autor książki pt. Elementy kompozycji urbanistycznej wydanej po raz pierwszy w 1974 r.