1098872408

(18)

Ze wzoru na entropię ciepło przemiany jest równe:

s₂

Qij = J T(S)dS

s₂

Si

T k

T (S)

S

dS

S.

’2

S

Rys. 3. Interpretacja ciepła przemiany na wykresie T-S

Może ono być przedstawione na wykresie o współrzędnych T-S (rys. 3) w taki

sam sposób jak praca zewnętrzna przemiany na wykresie o współrzędnych p - V (rys.l). Ciepło przemiany jest dodatnie, gdy entropia rośnie, a ujemne gdy entropia maleje. Podstyczna na wykresie o współrzędnych T -S przedstawia rzeczywiste ciepło właściwe przemiany w stanie odpowiadającym punktowi styczności. Ponieważ dla gazów i par Cp> Cv, na wykresie o współrzędnych T-S izobara przebiega łagodniej od izochory. Podobnie jak pracę przedstawia pole pod krzywą przemiany na wykresie p-V, ciepło może być przedstawione w postaci pola pod krzywą przemiany na wykresie T-S. W przemianach odwracalnych pole to jest miarą ciepła wymienianego z otoczeniem, natomiast dla przemian nieodwracalnych z tarciem przedstawia sumę ciepła wymienianego z otoczeniem oraz ciepła Q_f doprowadzonego nieodwracalnie. Przyrost entropii układu można rozdzielić na część spowodowaną wymianą ciepła z otoczeniem:

T

(19)

gdzie: dQ - ciepło wymienione z otoczeniem

oraz zawsze dodatnie wytworzenie entropii wewnątrz rozpatrywanej części układu spowodowane zjawiskami nieodwracalnymi np. praca tarcia zostaje zamieniona na ciepło tarcia (dQr = dLr).

Entropia układu adiabatycznego na skutek przemian nieodwracalnych wzrasta a w przypadku przemian odwracalnych nie zmienia się.