1. Geneza zarządzania projektami 9
poszanowania i godności, dlatego w kierowanej przez siebie przędzalni w New Lamark wdrożył unikatowy wówczas program socjalny (budowa mieszkań dla robotników, podwyżka plac, skrócenie czasu pracy). Wychodził z założenia, że większa troska o robotnika zaowocuje zwiększoną wydajnością pracy. Jego koncepcjami byl zachwycony car Mikołaj I, od którego otrzymał propozycję osiedlenia się w Rosji wraz z 2 min angielskich robotników. Mimo że nie znalazł naśladowców wśród sobie współczesnych, jego idee zostały później rozwinięte w behawioralnym podejściu do zarządzania.
Charles Babbage (1792-1871), angielski matematyk, pionier informatyki, profesor uniwersytetu Cambridge (1828-1839), koncentrował uwagę na efektywności produkcji. Babbage wiązał wielkie nadzieje z podziałem pracy i byl orędownikiem zastosowania matematyki do takich problemów, jak efektywne wykorzystanie maszyn, pomieszczeń i materiałów. W tym sensie jego praca wyprzedziła zarówno klasyczne, jak i ilościowe spojrzenie na zarządzanie. Babbage dostrzegał jednak również człowieka. Rozumiał korzyści płynące z współdziałania pracodawcy i robotników, i rozumiał korzyści płynące ze współudziału w zyskach tych ostatnich. Współcześni prekursorzy naukowego zarządzania to między innymi Federic W. Taylor (1865-1915), Frank Gilbreth (1868-1924), Henry Gantt (1861-19190 czy Harrington Emerson (1853-1931). Pionierem w dziedzinie wydajności pracy byl niewątpliwie Taylor, który wprowadził liczne innowacje w sposobie projektowania stanowiska pracy, szkolenia pracowników, którzy mieli pracę wykonywać i uzyskiwać wyższą jakość produkowanych wyrobów.
Prekursorzy zarządzania
Współcześnie zarządzanie kojarzy nam się przede wszystkim z dużymi przedsiębiorstwami, korporacjami, organizacjami, które są kierowane przez zarządy, prezesów, rady nadzorcze. Zanim do tego doszliśmy, na przestrzeni wielu stuleci żyły narody i ich wybitni przedstawiciele, którzy stworzyli podwaliny naszej cywilizacji.
Sumerowie
Egipcjanie
Babilończycy
Grecy
Rzymianie
Chińczycy
Wenecjanie
znani są z metod zarządzania opartych na spisanych przepisach,
- stworzyli reguły i praktyki w budowie piramid,
- zaczęli stosować szeroki zestaw aktów prawnych i środków politycznych w zarządzaniu,
- specjalizowali się w różnych systemach zarządzania miastami i państwami,
- używali struktury organizacyjnej w celu komunikacji i kontroli,
- wprowadzili rozległą strukturę organizacyjną dla agencji rządowych oraz w dziedzinie sztuki,
- zastosowali projektowanie organizacji i planowanie do osiągnię-