Miernictwo światłowodowe
części na milion. Mierniki długości fali pracują porównując spektrum źródła laserowego z wewnętrznym laserem odniesienia. Dla laserów z falą ciągłą, proces komparacji wykonywany jest z zastosowaniem przestrajanego interferometru Michelsona, co przedstawiono na rysunku 1.2. Wiązki lasera pomiarowego i lasera odniesienia biegną przez interferometr wzdłuż identycznej drogi optycznej i liczona jest liczba detekowanych prążków interferencyjnych dla obu źródeł. Długość fali lasera pomiarowego jest obliczana z następującego równania:
gdzie: Ni oraz Nr - są liczbą prążków zliczonych dla wejściowej długości fali (A-i) oraz długości fali lasera odniesienia (A,r). Czynnik (ni/nR) jest poprawką na różnicę współczynników załamania dla dwóch długości fal w powietrzu na drodze pomiędzy zwierciadłami.
Dla mierników długości fali laserów impulsowych technika pomiaru jest odmienna, ale zasada ta sama, co przedstawiono na rysunku 1.3. Impuls laserowy jest krótki, więc zasada przestrajania interferometru nie działa. Zamiast tego stosuje się interferometr o zwierciadłach nieruchomych np. interferometr Fizeau o nieco nachylonych zwierciadłach lub Fabry-Perota o zwierciadłach równoległych. Interferometr porównuje promieniowanie lasera odniesienia z laserem wejściowym.
Rys. 1.2. Zasada działania miernika długości fali. Przestrajany interferometr Michelsona określa długość fali lasera z fałą ciągłą poprzez porównanie z laserem odniesienia umieszczonym wewnątrz instrumentu.
19