- spawanie elektryczne (temp. 3500°C) stosowanie do łączenia materiałów o grubości do 80 mm.
W obu metodach spoiwem może być drut spawalniczy, który, w zależności od rodzaju spawania, zaopatrzony może być w specjalną otulinę (tzw. elektroda) lub gaz ochronny przeznaczony do ochrony wykonywanej spoiny.
Spawanie gazowe
Spawanie gazowe jest najstarszą metodą spawalniczą i nazywane jest spawaniem autogenicznym. Materiał stapiany jest płomieniem palnika (rys. 1.1) Materiał dodatkowy (spoiwo) doprowadza się oddzielnie. Do zasilania palnika spawalniczego w gaz służą przewody giętkie podłączone do reduktorów ciśnienia, zamontowane na butlach wypełnionych acetylenem i tlenem. W palniku za pomocą zaworu, ustawia się mieszaninę gazową. Dyszę palnika dobiera się w zależności od grubości łączonych blach. Prawidłowo ustawiony palnik tworzy ostry stożek płomienia.
Rys. 1.1. Widok ogólny procesu spawania gazowego części.
Spawanie łukowe
Spawanie łukowe w osłonie gazów ochronnych (rys. 1.2) - realizowane jest za pomocą prądu elektrycznego wytwarzającego łuk elektryczny, który stapia materiał. Stapiająca się elektroda jest automatycznie podawana do miejsca spawania. Elektroda stanowi biegun dodatni, natomiast spawany przedmiot, również połączony przewodem ze spawarką, biegun ujemy. W celu polepszenia jakości przetopu i estetyki spoiny stosuje się gaz ochronny. Łuk elektryczny i ciekły metal chronione są przed tlenem w powietrzu przez doprowadzony gaz ochrony, np. C02. Ta technika nazywa się spawaniem metali za pomocą gazu aktywnego metodą MAG, ponieważ gaz uczestniczy w procesie spawania.
14