1105140704

sprzęgła 92 Cechy charakterystyczne (wyposażenie) automatu wielowrzecionowego

Do cech charakterystycznych automatu wielowrzecionowego należy zaliczyć obecność następujących zespołów i elementów:

•    bębna wrzecionowego z ułożyskowanymi wrzecionami przedmiotów; wykonującymi ruch obrotowy główny - bęben wrzecionowy wykonuje okresowy ruch podziałowy,

•    suportów poprzecznych, przy czym liczba suportów poprzecznych może odpowiadać liczbie wrzecion przedmiotowych lub być od niej mniejsza,

•jednego centralnego suportu wzdłużnego współosiowego z bębnem wrzecionowym (suport ten, o przekroju wieloboku foremnego, wykonuje ruch posuwowy wzdłużny),

•    suportów do toczenia wzdłużnego zamocowanych na stałe do suportu centralnego (suporty te są wyposażone w imaki z narzędziami do toczenia wzdłużnego),

•    wrzecienników do wiercenia i gwintowania, które są wyposażone w napędzane obrotowe narzędzia (wiertła, gwintowniki) i osadzone na suporcie centralnym (mają one możliwość ruchu posuwowego względem ruchomego suportu centralnego),

•    centralnego wału napędowego, który napędza wszystkie wrzeciona przedmiotowe, wrzeciona wiercące i gwintujące, jak również główny wał sterujący,

•    wału sterującego wraz z krzywkami sterująco-napędowymi - wszystkie ruchy posuwowe i pomocnicze (podziałowe) są napędzane od wału sterującego.

108.    Frezarki sterowane numerycznie- typowe wyposażenie:

a) magazyn narzędzi,

b) mechanizm automatycznej wymiany narzędzi pomiędzy magazynem i wrzecionem,

c) mechanizm automatycznej wymiany przedmiotów (palet),

d) przestawiane położenie osi wrzeciona (poziomo/pionowo) z takimi samymi funkcjami dla obu położeń.

109.    specyficzne wymagania szlifierek NC

Producenci sterowań numerycznych stanęli przed problemem specyficznych wymagań stawianych przez proces szlifowania:

•    wynikających z procesu technologicznego,

•    wynikających z optymalizacji procesu szlifowania (dobieg, wyiskrzanie itp.), których nie spotyka się w obróbce wiórowej (toczeniu, wierceniu, frezowaniu).

Spośród wymagań wynikających z procesu technologicznego szlifowania, a różniących się od wymagań procesów technologicznych obróbki wiórowej, należy wymienić:

•    różniącą się o rząd dokładność wykonania, wymagającą realizacji posuwów i działki elementarnej serwomechanizmów posuwu 0,1 pm (w obróbce wiórowej jest to rząd 2 pm);

•    zdecydowanie większą rozpiętość posuwów - od 0,02 mm/min do 60 m/min (w obróbce wiórowej rozpiętość posuwów mieści się w granicach od 2 mm/min do 15 m/min

•    konieczność istnienia cykli i podprogramów szlifierskich nie spotykanych w obróbce wiórowej, jak: szlifowanie wgłębne krokowe, wyiskrzanie, tzw. obciąganie ściernicy;

•    numeryczne ostrzenie (obciąganie) ściernicy przy użyciu innego narzędzia (diamentu);

•    automatyczną korekcję zaprogramowanych danych geometrycznych i prędkości wrzeciona odpowiednio do wielkości ostrzenia ściernicy;

•    "przyjazne" programowanie i korygowanie programu procesu szlifowania umożliwiające operatorowi w każdej chwili ingerencję w obróbkę;