1250463540

1.    Roztwór błękitu tymolowego

2.    Roztwór wodny żółcieni metanilowej

3.    Roztwór błękitu bromofenolowego

4.    0.005N HC1

5.    0.1NHC1

6.    Bufor octanowy o pH = 4,6 Wykonanie:

Do 2 cm³ 0,005N HC1 dodaje się 1-2 krople roztworu błękitu tymolowego, 2 cm³ ok 20-krotnie rozcieńczonej, małej próbki analizowanego środka do mycia (roztwór badany) i dokładnie miesza. Zmiana zabarwienia z czerwono-żółtego na czerwono-fioletowe wskazuje na obecność surfaktantu anionoaktywnego w kompozycji.

Do 2 cm³ buforu octanowego o pH = 4,6 dodaje się 1-2 krople roztworu błękitu bromofenolowego, 2 cm³ badanego roztworu i dokładnie miesza. Zmiana zabarwienia roztworu z niebiesko-fioletowego na czysto niebieskie wskazuje na surfaktant kationoaktywny.

Do 2 cm³ 0,1N HC1 dodaje się 1-2 krople roztworu błękitu tymolowego, 2 cm³ badanego roztworu i dokładnie miesza. Zmiana zabarwienia z czerwonego na żółte wskazuje na obecność związku kationoaktywnego.

Surfaktanty niejonowe typu pochodnych poi i oksy etylenowych nie przeszkadzają w powyższych oznaczeniach surfaktantów aniono- i kationoaktywnych. Odwrotna relacja nie jest jednak prawdziwa i warto wykonać poniższe próby na obecność pochodnych polioksy-etylenowych:

Do 2 cm³ 0,1N HC1 dodaje się 1-2 krople roztworu żółcieni metanilowej, 2 cm³ badanego roztworu i dokładnie miesza. Zmiana zabarwienia z czerwonego na żółte wskazuje na surfaktant niejonowy (lub także kationowy).

Do 2 cm³ buforu octanowego o pH = 4,6 dodaje się 1-2 krople błękitu bromofenolowego, 2 cm³ badanego roztworu i dokładnie miesza. Zmiana zabarwienia z niebiesko-fioletowego na zielone wskazuje na surfakatant niejonowy (lub także anionowy).

f. Metody z żółcienia metylowa, benzydyna i metawanadanem sodu

Odczynniki:

1.    Roztwór A

2.    Roztwór B

3.    Roztwór C

4.    Roztwór wodny kwasu winowego 25 %

Wykonanie:

Do 10 cm³ ok. 20-krotnie rozcieńczonej wodą małej próbki analizowanego środka do mycia ciała (roztwór badany) dodaje się 2 krople roztworu B i miesza Po sprawdzeniu pH za pomocą papierka uniwersalnego, roztwór zakwasza się kwasem winowym jeśli potrzeba. Następnie dodaje się 2 krople roztworu C i ponownie miesza. Ciemnozielone zabarwienie roztworu wskazuje na obecność surfaktantu niejonowego (w nieobecności surfaktantów aniono-i kationoaktywnych). Intensywnie purpurowe zabarwienie wskazuje na surfaktant