anionoaktywny typu sulfonianu. Jasnożółte zabarwienie wskazuje na obecność surfaktantu anionoaktywnego typu siarczanu alkilowego. Mętne żółte zabarwienie wskazuje na surfaktant kationoaktywny.
Do probówki z zabarwionym roztworem dodaje się dodatkowo 2 krople roztworu A i miesza. Nie zmienione purpurowe zabarwienie wskazuje na surfaktant anionoaktywny typu sulfonianu, wiśniowo-czerwone na surfaktant anionoaktywny typu siarczanu alkilowego, ciemne, czerwono-brunatne na surfaktant niejonowy a pomarańczowe na surfaktant kationoaktywny.
3. Oznaczanie własności pianotwórczych
Oznaczenie własności pianotwórczych wykonuje się za pomocą aparatu Ross-Milesa, przedstawionym na zdjęciu obok, według normy BN-86/6140-08/03.
Pomiary wykonuje się dla roztworu badanego płynu do mycia ciała o stężeniu 10±0,05 g/dm3, przygotowanego w wodzie wodociągowej. Przygotowuje się 1 dm3 roztworu, co wystarcza na wykonanie trzech pomiarów, z których oblicza się średnie.
Przed wykonywaniem pomiarów cylinder pomiarowy aparatu i roztwór badanego płynu do mycia ciała powinny być ogrzane do temperatury pomiaru 37±2°C (kolbę pomiarową z roztworem badanym wstawia się do termostatu na ok. 10-15 minut). Z kolby pobiera się 50 cm3 roztworu i wlewa do cylindra pomiarowego po ściance cylindra tak, aby nie spowodować spienienia się roztworu (przy zamkniętym kraniku w dolnej części cylindra pomiarowego). Następnie napełnia się ogrzanym roztworem do kreski jednomiarową pipetę szklaną o pojemności 200 cm3 z kranikiem i umieszcza pipetę w uchwycie z tworzywa sztucznego na szczycie cylindra pomiarowego (jak na zdjęciu). W celu napełnienia pipety szklanej do rurki pipety z kranikiem podłącza się pompkę wodną, dolną rurkę (wylewkową) zanurza się w roztworze znajdującym się w zlewce o pojemności 300 cm3 i kranikiem reguluje się podciśnienie w pipecie tak, żeby zasysany roztwór badany nie ulegał spienieniu. Następnie otwiera się kranik pipety, koryguje pionowe ustawienie pipety tak, aby strumień wypływającego roztworu dokładnie wpadał w środek powierzchni roztworu znajdującego się w dolnej części cylindra pomiarowego. W momencie przerwania się strumienia roztworu wypływającego z pipety włącza się sekundomierz (stoper) i mierzy wysokość słupa piany za pomocą taśmy pomiarowej po 30 sekundach (hi) i po 5 minutach (I12). Zdolność pianotwórczą (X), wyrażoną w cm3, oblicza się ze wzoru:
7T«d2»h, 4
X [cm3]
gdzie:
d - średnica wewnętrzna cylindra pomiarowego aparatu Rossa-Milesa, 5,1 cm hi - odczytana wysokość słupa piany po 30 sekundach, cm.
Wskaźnik trwałości piany (Xi), wyrażony w procentach, oblicza się ze wzoru: