17
W środnikach obetonowanych przekrojów, beton obetonowania powinien być zbrojony, mechanicznie połączony ze stalowym przekrojem i zdatny do zabezpieczenia środnika przed wyboczeniem i ściskanej półki w kierunku środnika. Powyższe wymagania są spełnione gdy:
• beton otaczający środnik jest zbrojony podłużnie i strzemiona i/lub spawanymi siatkami,
• jest spełniony warunek proporcji geometrycznych kształtownika stalowego
0,8 <^-<1.0 (tab. 2),
• beton między półkami jest połączony ze środnikiem belki (jak pokazano na rys. 8e, f) za pomocą strzemion spawanych do środnika lub przez pręty średnicy co najmniej 6 mm przepuszczone przez otwory i/lub łączniki sworzniowe o średnicy większej niż 10 mm,
• podłużne rozstawy łączników sworzniowych z każdej strony środnika lub prętów przepuszczanych przez otwory nie są większe niż 400 mm,
• odległość między wewnętrznymi powierzchniami czołowymi każdej półki a najbliższym rzędem przymocować do środnika nie jest większa niż 200 mm. W stalowych przekrojach o wysokości nie większej niż 400 mm można zastosować dwa lub więcej rzędów łączników sworzniowych i/lub prętów w otworach przymocowanych naprzemiennie (szachownicowo).
Dla potrzeb klasyfikacji należy przyjmować plastyczny rozkład naprężeń w przekroju z wyjątkiem przekrojów na granicy klasy 3 i klasy 4, gdzie przyjmuje się sprężysty rozkład naprężeń.
Jeśli efektywny przekrój poprzeczny nie sprężony jest klasy 1 lub 2, to obliczeniową nośność na zginanie należy określić na podstawie teorii sztywno-plastycznej. Nośność na zginanie przekrojów poprzecznych każdej klasy można określać na podstawie analizy sprężystej i teorii nieliniowej. W ocenie nośności przekroju poprzecznego nie uwzględnia się wytrzymałości betonu na rozciąganie.
W modelu oceny nośności zakłada się, że przekroje poprzeczne części składowych elementu zespolonego pozostają płaskie po odkształceniu.
Gdy kształtownik stalowy jest zakrzywiony w planie, to w obliczeniach uwzględnia się wpływ krzywizny.