2. sens pełni funkcję semantyczną, ponieważ determinuje odniesienie.
3. sens stanowi o wartości poznawczej terminu, gdzie wartość poznawcza wyrażenia jest wkładem tego wyrażenia do zawartości poznawczej (informacyjnej) zdań, w których to wyrażenie występuje
PROBLEM:
sens uchwytny dla każdego - powinien być wspólny; sposób przedstawienia odniesienia - nie jest; Frege odpowiada: różnice tolerowalne tak długo, jak odniesienie jest to samo; powinny być usunięte z idealnego języka
[Bertrand Russell: nazwy logicznie własne sąMillowskie
istnienie: „Gdyby „Romulus” rzeczywiście było nazwą, problem istnienia by nie powstawał” identyczność: „Jeśli jeden przedmiot ma dwie nazwy, to niezależnie od tego, której z nich użyjesz, wypowiesz dokładnie to samo twierdzenie” jedyne nazwy logicznie własne: to, ten, tamten zwykłe nazwy własne są w istocie deskrypcjami ]
ARGUMENTY ZA DESKRYPTYWIZMEM:
Na pytanie kto to jest Donald Tusk, odpowiadamy podając jakąś deskrypcję; tak samo uczymy dzieci imion;
=> deskrypcja ~ definicja imienia własnego
=> dlatego tak samo można traktować nazwy puste i niepuste
ZARZUTY:
1. Której deskrypcji skrótem jest dane imię własne?
- różni ludzie - różne deskrypcje: nie wiadomo co się mówi, jakie są konsekwencje logiczne tego co się mówi, czy mówi się sprzeczne rzeczy itd.
ODPOWIEDZ: John Searłe - alternatywa (wiązka) deskrypcji
niesprecyzowana chwiejna liczba deskrypcji; nazwa odnosi się do tego przedmiotu, który spełnia wystarczającą, ale nieokreśloną liczbę deskrypcji zwykle wiązanych z tą nazwą nazwa = kołek do wieszania deskrypcji; nie skrót; nie można imienia zastąpić deskrypcjami
[wystarczająca liczba > 50%?; waga poszczególnych deskrypcji]