2192972660

Po reformie ustawowej dopiero województwa mająwszystkie kryteria.

Region to podmiot, który uczestniczy w gospodarowaniu. Władze muszą mieć wpływ na wykorzystanie pewnych zasobów. Polityka regionalna wyodrębniła zasoby miejscowe, do których zaliczamy:

zasoby naturalne,

- zasoby ludzkie.

Występuje tu zró nicowanie, bo zasoby naturalne to zasoby stabilne (immobilne, nie przemieszczają się w przestrzeni), a ludzkie to lobilne (mobilne, czyli przemieszczające się).

Immobilność zasobów naturalnych przyczynia się do koncentracji zasobów naturalnych. Koncentracja zasobów ludzkich wokół zasobów naturalnych.

Korzyści to: efektywność gospodarowania;

Niekorzyści: brak czynnika ludzkiego w jednym miejscu i brak stabilizacji ycia ludzkiego.

Zależność pomiędzy procesami rozwoju a jakością środowiska.

Nale y rozpatrywać przez celowość tych żale ności.

Generalnym celem rozwoju regionu jest stały wzrost dochodów realnych oraz poprawa warunków socjalnych jego mieszkańców, „zapewnienie jakości ycia”.

Cel ten jest trudny do mierzenia.

Polityka regionalna określiła podzbiory celów konkretnych, a mianowicie:

a)    cele ekonomiczne,

b)    cele społeczne,

c)    cele ekologiczne.

Taką strukturę celów konkretnych określono ju w latach 60-tych.

Cele ekonomiczne - mo na sprowadzić do optymalnego wykorzystania w danym czasie warunków i zasobów umiejscowionych w regionach zapewniającego osiąganie maksymalnej wydajności układu gospodarczego danego regionu.

Ujęcie finansowe celów ekonomicznych - to stworzenie optymalnych warunków zapewniających maksymalnąefektywność alokacji kapitałów.

2