2277150707

Rys. 5. Przekształcenie zamkniętego obwodu rezonansowego w antcnc nadawczą

Rys. 6. Porównanie anten Radiostacji Centralnej PR: a) stara antena ćwierćfalowa (Raszyn); b) nowapólfalowa (Gąbin).

Przy różnych wymiarach promieniują falę o tej samej długości — różnica wysokości jest związana ze sposobem zasilania.

Istnieje wiele typów anten. Najważniejszy podział obejmuje anteny linearne i aperturowe. Anteny linearne mają postać przewodu (bądź układu przewodów) o długości znacznie większej od wymiarów poprzecznych. Przykładem takiej anteny jest zarówno maszt Radiostacji Centralnej, jak i antena teleskopowa radiotelefonu Trop. Do tej grupy zaliczamy także np. anteny dipolowe czy prętowe. W przypadku anten aperturowych wy promieniowanie fali następuje z powierzchni, która może mieć rozmaity kształt, np. paraboliczny w antenach parabolicznych.

Istotnym parametrem określającym antenę jest charakterystyka promieniowania. W zależności od potrzeb antena może być przystosowana do

emitowania fali elektromagnetycznej z jednakową mocą we wszystkich kierunkach (w określonej płaszczyźnie). W tym przypadku mówimy o charakterystyce dookól-nej anteny. Charakterystykę taką mają niemal yvszystkie anteny nadayvcze radiofoniczne.    Niekiedy    istnieje potrzeba

wyemitowania energii w ściśle określonym kierunku. Służą do tego anteny kierunkowe (rys. 7). W przypadku anten linearnych uzyskanie dużej kierunkowości wymaga znacznej rozbudoyyy anteny. Mówimy wtedy raczej o zespole anten. Na charakterystykę kierunkoyvą anteny ma ponadto wpływ jej usytuoyvanie względem powierzchni Ziemi.

Rys. 7. Charakterystyki kierunkoyve yv płaszczyźnie pionowej anteny ćyvierć i pólfalowej pionowej

(a) w płaszczyźnie poziomej dipola o różnych stosunkach długości 1 do długości fali

(b) oraz charakterystyka anteny kierunkowej

(c) w płaszczyźnie poziomej