3702672969

Budownictwo Podziemne i Bezpieczeństwo w Komunikacji Drogowej i Infrastrukturze Miejskiej

Rys. 7. Porównanie krzywych korelacji fp-F wg różnych przepisów fil]

Fig. 7. The comparison of the crooked correlations f_F - F in an obedience to different rules [11]

Z przedstawionego porównania wynika, że korelacje między siłą wyrywającą a wytrzymałością betonu na ściskanie według zaleceń producenta [14] i zaleceń amerykańskich są do siebie bardzo zbliżone. Z kolei krzywa korelacji proponowana przez obecnie stosowaną normę [6] może dawać znacznie większy zapas bezpieczeństwa.

Korzystając z równania krzywej bazowej podanej przez producenta lub z przepisów amerykańskich, można wyznaczyć skorygowaną krzywą bazową i na jej podstawie oszacować wytrzymałość betonu in situ w dowolnej liczbie miejsc. Pojawia się jednak problem, przy jakich wartościach rozrzutów wartości oczekiwanych wyniki badań uznać można za wiarygodne. Trudno tu odnieść się do krajowej praktyki, ponieważ polskie tradycje w tym względzie są znacznie mniejsze niż w przypadku innych metod nieniszczących. Jeżeli uzna się za podstawowe badanie wytrzymałości na próbkach, wyniki pomiarów metodą „pull-out” w stosunkowo dużej liczbie miejsc konstrukcji mogą stanowić istotną informację w przypadku ograniczonej liczby próbek (n < 6).

Każde urządzenie należy wykalibrować, tzn. znaleźć poprawną zależność między wytrzymałością betonu na ściskanie (f_c,_cube) a siłą wyrywającą (F).

Dla porównania wartości wytrzymałości określonej różnymi metodami na rys. 8 przedstawiono wartości współczynników korygujących dla różnych metod badań. Za współczynnik korygujący C_k dla każdej z stosowanych metod przyjęte są wartości średnie otrzymane z wyników badań próbek betonowych.

Widoczna jest ponad dwukrotnie większa dokładność metody pull-out w porównaniu z metodami nieniszczącymi.

Wartość współczynnika korygującego C_k wyniosła:

- metoda pull-out: C_k= 1,12 ( różnica ok.12%); współczynnik zmienności v_k= 7%;