W przypadku nadawania do odbiornika pełnego pasma akustycznego, dla którego fmax = 20 kHz, pasmo kanału radiofonicznego AM musiałoby mieć szerokość B = 2 • f™* = 40 kHz. W rzeczywistości, ze względu na ograniczoną pojemność kanałów radiowych zakresu AM, szerokość pasma kanału radiowego AM ogranicza się do 9 kHz. Takie ograniczenie pasma kanału radiofonicznego AM powoduje, że po demodulacji AM w odbiorniku otrzymuje się sygnały foniczne ograniczone w paśmie do 4,5 kHz = B : 2 = 9 kHz : 2 = 4,5 kHz), które pozwalają na dobre odtwarzanie audycji informacyjnych (mowy), natomiast audycje muzyczne są odtwarzane z gorszą jakością, gdyż ograniczenie częstotliwości sygnałów fonicznych do 4,5 kHz powoduje utratę tonów wysokich typowych dla tego rodzaju audycji. Mimo opisanej wady modulacji AM, jest ona powszechnie stosowana i cechuje się prostotą urządzeń nadawczo-odbiorczych.
W celu zapewnienia dużej jakości przenoszenia dźwięku, w radiofonii stosuje się systemy nadawczo-odbiorcze z modulacją częstotliwości. Jest to tzw. radiofonia FM.
Modulację FM (ang. Freąuency Modulation) stosuje się w zakresie fal ultrakrótkich, czyli w zakresie UKF. Modulacja częstotliwości polega na tym, że w takt zmian amplitudy sygnału modulującego m.cz. zmienia się chwilowa częstotliwość fali nośnej, a jej amplituda pozostaje stała. Informacja o sygnale modulującym jest zaw arta w zmianach częstotliwości sygnału nośnego w.cz. Ideę modulacji FM przedstawiono na rys. 8. Jak widać na rysunku 8, częstotliwość spoczynkowa f0 sygnału nośnego w.cz. zmienia się pod wpływem zmian amplitudy sygnału modulującego o pewną wartość Jf0, zwaną dewiacją częstotliwości. Wynika stąd, że informacja jest zakodowana w zmianach częstotliwości sygnału zmodulowanego. Wymaga się, aby zmiany częstotliwości fali nośnej zależały liniowo od zmian amplitudy sygnału modulującego, czyli dfi, = k • Um, gdzie k jest współczynnikiem stałym, zależnym od konstrukcji modulatora FM.
Chwilowa częstotliwość sygnału zmodulowanego (w czasie modulacji) wynosi:
f = f0±Af0 = f0±(k-Um)
Jeśli sygnał modulujący nie występuje, to na wyjściu modulatora FM pojawia się sygnał nośny o częstotliwości spoczynkowej fo, gdyż wówczas zlfo=0 oraz f - f0 + Af = f0 + 0 = f0. Teoretyczna charakterystyka robocza modulatora FM powinna mieć kształt, jak na rysunku 9.
a) sygnał modulujący m.cz. (informacja) o przebiegu sinusoidalnym (tzw. fala modulująca) U|(t)=Um- sin(f2t),
gdzie: Um - maksymalna amplituda sy gnału modulującego,
O = 27if- pulsacja sygnału modulującego:
b) sygnał nośny w.cz. nadajnika radiowego, tzw . fala nośna w.cz. o przebiegu sinusoidalnym U2(t)=U0 sin(ry0 -t),
i pulsacji podstawowej (spoczynkowej) o)o= 27tf0 - pulsacja fali nośnej, gdzie fo oznacza częstotliwość spoczynkową fali nośnej;
c) sygnał nośny w.cz. zmodulowany częstotliwościowo na wyjściu modulatora FM w nadajniku radiowym:
U»J(t) = UG'sin
©-
Sygnał modulujący malej 1 częstotliwości UJt)=Um smlii II Sygnał nośny wysokiej czestotbwości UJt! = U0 smtcoo tl (£,
Modulator częstotliwości l
Rys. 8. Przebiegi i schemat ideowy modulacji FM