Emocje odgrywają istotą rolę w życiu każdego człowieka- zarówno dzieci jak i dorosłych. Towarzyszą nam w różnych sytuacjach, odpowiadają za relacje ze światem zewnętrznym.
Dzieciństwo jest okresem, kiedy wykształca się tzw. inteligencja emocjonalna. Dzieci zdobywają umiejętności związane z odbiorem, a także okazywaniem stanów emocjonalnych, poznają sposoby rozładowania napięć, panowania nad emocjami. Zdobyte wówczas umiejętności decydują o późniejszym życiu.
Pierwszym środowiskiem, w którym funkcjonuje dziecko, a co za tym idzie zdobywa pierwsze umiejętności jest rodzina. Zdaniem psychologów kontakt emocjonalny między dzieckiem a rodzicami ma ogromne znaczenie dla prawidłowego rozwoju dziecka, sprzyja kształtowaniu się określonych postaw i zachowań.
Współczesna rodzina, jednak traci na swej uniwersalnej wartości, gdyż szybkie tempo codziennego życia, troska o warunki ekonomiczne zdominowały życie wielu rodzin a tym samym poszerzyły krąg problemów opiekuńczo-wychowawczych. We współczesnych czasach nie tylko niedobór materialny ale także niedobór opiekuńczy wpływa niekorzystnie na rozwój dzieci, zwłaszcza rozwój emocjonalny. Dlatego tak ważną rolę w kształtowaniu rozwoju emocjonalnego dzieci pełni szkoła.
Dziecko w szkole wchodzi w swój pierwszy świat, zdobywa doświadczenia w wyrażaniu i odbiorze emocji i uczuć . Nauczyciel jest pierwszą osobą po rodzicach, która ma wpływ na kształtowanie postaw, umiejętności społecznych oraz rozwoju emocjonalnego dziecka.
Obserwując rozwój moich wychowanków, dostrzegłam ogromny potencjał intelektualny u dzieci, przy jednoczesnych problemach emocjonalno - społecznych.Dzieci mają trudności w wyrażaniu emocji i uczuć, rozładowaniu napięć emocjonalnych, które niejednokrotnie prowadzą do sytuacji konfliktowych, czasem zachowań agresywnych. Skłoniło mnie to do głębszych rozważań i przygotowania projektu stymulującego rozwój empatii dzieci 5-6 letnich pt. „Rola emocji w kształtowaniu osobowości dziecka”.
Projekt ten jest opracowany zgodnie założeniami Podstawy Programowej Wychowania Przedszkolnego, w myśl, której „celem wychowania jest wspomagania i ukierunkowanie rozwoju dziecka...”, oraz jest integralny z założeniami metody Reggio Emilia.