szerzano jej zakres o zagadnienia związane z konserwacją różnorodnych obiektów. których podłożami lub elementami składowymi są papirus, papier, skóra, pergamin, masy woskowe, drewno, tkaniny, a także metal. Przedmiotem badań bywają często zbiory etnograficzne, np. zasuszone rośliny, a nawet wielkanocne pisanki. Warstwy malarskie badanych przez Zakład dzieł wykonane są prawie wszystkimi technikami stosowanymi na przestrzeni wieków, a zapisane na papirusie, pergaminie i papierze teksty dają możliwość odkrywania i identyfikowania różnorodnych materiałów pisarskich - ich zestaw powiększa się stale w związku z rozwojem nowych technologii.
Studenci specjalności konserwacja i restauracja papieru i skóry w czasie studiów zdobywają profesjonalne przygotowanie do zawodu konserwatora-restauratora dzieł sztuki. Oferta dydaktyczna oparta jest na prowadzonych w Zakładzie badaniach oraz na wieloletniej praktyce i doświadczeniu wysoko wykwalifikowanej kadry. Gwarantuje to absolwentom swobodne i pewne poruszanie się pośród zagadnień dotyczących różnych procesów konserwatorskich. Zdobyta wiedza pozwala na przeprowadzanie pełnego procesu konserwacji obiektu - od koncepcji do zakończenia kompleksowej renowacji.
Zajęcia dydaktyczne odbywają się w siedmiu pracowniach, w zależności od podejmowanych zagadnień są to:
■ pracownia konserwacji zabytków na podłożu papierowym (grafika czarno-biała i kolorowa, akwarele, pastele, rysunki, oleodruki, plakaty, atlasy, plany, globusy, druki ulotne, zapisy nutowe, mapy tyflologiczne, obiekty wielkoformatowe):
• pracownia konserwacji zabytków archiwalnych (dokumenty papierowe i pergaminowe, pieczęcie woskowe i ołowiane, tabliczki woskowe, poszyty archiwalne, archiwalia XIX/XX w., fotografie);
• pracownia konserwacji książek rękopiśmiennych i drukowanych;
• pracownia introligatorstwa artystycznego (wytwarzanie: marmurków na papierze, passe-par-tout w technikach historycznych, ochronnych pudeł dla obiektów zabytkowych, artystycznych opraw książek):
• pracownia konserwacji kurdybanów, skóry archeologicznej oraz innych zabytków skórzanych (skórzane obicia mebli i ścian, w tym kurdybany, zabytkowe siodła i rzędy końskie, skórzane obleczenia książek);
• pracownia konserwacji dzieł sztuki Orientu (malarstwo na zwojach papierowych i jedwabnych, drzeworyty, thanki i bogato zdobione tkaniny; konserwacja obiektów orientalnych cieszy się wielkim zainteresowaniem studentów, zauroczonych zarówno tymi artefaktami, jak i sztuką ich konserwacji);
• laboratorium mikrobiologii, biodeterioracji i dezynfekcji (biodegradacji i dezynfekcji materiałów zabytkowych).
Absolwenci specjalności konserwacja i restauracja papieru i skóry (obecnie jest ich ponad dwustu) pracują w muzeach, bibliotekach i archiwach polskich i zagranicznych. Są przygotowani także do prowadzenia prac badawczych w instytucjach naukowych. Są mile widzianymi członkami międzynarodowych gremiów konserwatorskich.
Działalność naukowo-badawcza
Czterdziestoletnia praca naukowo-badawcza, w tym studia nad metodyką sztuki konserwacji zabytków z papieru i skóry, przyniosła liczne osiągnięcia. W Zakładzie opracowano od nowa lub dostosowano i rozwinięto metody badań i konserwacji:
• obiektów na podłożu papierowym - oczyszczanie, uzupełnianie ubytków, uzupełnianie brakujących fragmentów przez wykonanie rekonstrukcji (kopie odręczne, miedziorytnicze i najnowsze techniki graficzne),
.122