3148973011

Do produkcji prądu (do pracy kotłów) niezbędny był węgiel. Dostarczano go na rozległe składy położone przed budynkiem kotłowni. Rozładunek węgla odbywał się przy pomocy dwóch wywrotnic. Nachylając wagon pod kątem 45° węgiel wsypywano do specjalnego leja. Ze składów węgiel za pomocą konwojerów przenoszony był do umieszczonych nad kotłami sąsieków (bunkrów). Z sąsieków węgiel, po przeważeniu w automatycznych wagach, zsypywano rurami do kotłów.

System wyładunku węgla z wagonów został zmechanizowany w 1929 r. poprzez budowę kolejki napowietrznej. Kolejka zawieszona była na wysokości 16 metrów, długość toru suwnicy wynosiła 125 metrów.

2.USUWANIE ŻUŻLA I POPIOŁU. KOCIOŁ FIRMY „STOCZNIA GDAŃSKA":

Po spaleniu węgla w kotłach popiół i żużel odprowadzane były na zewnątrz.

Usuwanie żużla i popiołu odbywało się za pomocą wody.

Na końcu paleniska żużel spadał do lejów w stanie spieczonym w dużych bryłach, których wielkość zależała od rodzaju węgla. Bryły rozkruszane były łamaczami żużla napędzanymi silnikami. Z lejów żużel i popiół trafiały do urządzenia spłukującego, skąd woda zmywała je do kanałów w podłodze i przenosiła do specjalnych pomp. Pompy zabierały mieszankę wody, żużla i popiołu i, dwiema rurami, przepychały do popielnika znajdującego się poza kotłownią.

W górnym zbiorniku popielnika woda odsączała się od popiołu i żużla przez warstwę żwiru i piasku, po czym opadała do dolnego zbiornika. Z dolnego zbiornika pompa odśrodkowa zabierała wodę z powrotem do pracy. Urządzenie zostało zaprojektowane do wydajności 12 ton na godzinę. Dzięki zamknięciu całego procesu w jednym urządzeniu można było utrzymać czystość.

Z betonowych zbiorników popielnika żużel zabierany był za pomocą czerpaków kolejki napowietrznej i przewożony w pobliże placu węglowego, skąd wywożono go furmankami. Czysty żużel znajdował zastosowanie w celach budowlanych. Aby uzyskać czysty żużel o określonych wymiarach, furmanki przewoziły żużel z placu węglowego do osobnego budynku, gdzie, za pomocą maszyny przez firmę „Krupp", przesypywano go przez sita. Otrzymywano w ten sposób żużel o konkretnej granulacji: do 8 mm, 8-25 mm, powyżej 25 mm. Nie spalony węgiel oddzielano od żużla za pomocą elektromagnetycznego walca, po czym wykorzystywano go ponownie w kotłach.

Kocioł firmy „Stocznia Gdańska" miał 4 leje zawieszone w dwóch rzędach.

Animacje, grafika:

Wymagane są animacje w technice łączonej 2d-3d, ilustrujące zagadnienia poruszone w części opisowej:

-    dostawę i rozładunek węgla, zasyp kotła węglem,

-    opróżnianie kotła z popiołu i żużla, rozdrabnianie i przesiewanie żużla,

-    budowę, widocznej na tym poziomie, spodniej części kotła prod. firmy „Stocznia Gdańska" oraz zachodzące w niej procesy technologiczne.

Wymagana jest produkcja własna. Zaleca się wykorzystanie materiałów archiwalnych (fotografie, archiwalia aktowe).

Łączny czas trwania animacji: ok. 3 minut.

monitor [ts 1.04]:

USUWANIE ŻUŻLA I POPIOŁU. KOCIOŁ FIRMY„L. ZIELENIEWSKI I S-KA":

Popiół lotny opadający do wewnętrznych lejów wypychany był z nich na zewnątrz do rur opadowych za pomocą ślimaków, napędzanych silnikami o mocy 2,75 KM.

Usuwania żużla i popiołu odbywało się za pomocą wody.

Kocioł firmy „L. Zieleniewski i S-Ka" wyprodukowany został przez krakowską firmę Zieleniewskich - jednego z największych w Środkowej Europie producentów maszyn i urządzeń dla przemysłu. Każdy kocioł firmy „L. Zieleniewski i S-Ka" miał 8 lejów zawieszonych w dwóch rzędach.

16