• Opad.
• Obieg duży - jest to globalna cyrkulacja wody, wyróżnia się następujące jej elementy:
- Parowanie z powierzchni oceanów,
- Kondensację pary wodnej w atmosferze,
- Transport nad ląd,
- Opad na powierzchnię kontynentów,
- Wsiąkanie,
- Spływ podziemny i powierzchniowy z powrotem do oceanu
Nad powierzchnią oceanów dzięki temperaturze, wiatrom i innym czynnikom następuje parowanie, para wodna dzięki wiatrom i prądom wstępującym przenosi się do atmosfery, tam w niższych temperaturach i dzięki jądrom kondensacji zmienia swój stan skupienie w ciekły i jest transportowana nad kontynent. Część wody wraca do oceanów jako opad. Następuje opad na powierzchnię ziemi, a woda wyparowuje, infiltruje w głąb ziemi lub też przy dużych opadach następuje odpływ powierzchniowy. Woda wyparowana wraca jako opad nad kontynent lub też jest przenoszona nad ocean gdzie także występuje opad. Woda infiltrowana przesiąka w głąb profilu glebowego i dochodzi do warstw wód gruntowych. W glebie następuje podsiąk kapilarny i odpływ głębinowy i podpowierzchniowy, dzięki czemu część wody infiltrowanej w profil glebowy wraca do obiegu w postaci pary wodnej. Woda ze spływu powierzchniowego wpływa do rzek a te z kolei docierają do morza zamykając cały cykl. Ważną rolę w parowaniu wody odgrywają rośliny, które pobierają wodę z gleby a także poprzez transpiracje oddająją z powrotem do cyklu.
Część wody wyłączona jest z obiegu. Zalicza się tu:
- Lodowce i pokrywy lodowo-śniegowe
- wodę głębinową w jeziorach, morzach i oceanach
- głębinowe wody podziemne.
Człowiek może bezpośrednio wpływać na obieg wody meliorując i retencjonując wodę. Jednak wpływa to głównie na obieg mały. W obiegu dużym najważniejszą rolę spełnia efekt cieplarniany, którego głównym sprawcąjest człowiek. Powoduje on podwyższoną temperaturę co w kolei wpływa na parowanie i rozpuszczanie lodowców. Uwalniając przez to dodatkowe ilości wody do światowego obiegu wody.
Bilans wodny jest ilościowym ujęciem cyklu hydrologicznego wskazującym na proporcje poszczególnych składowych cyklu, (parowanie, opad, odpływ, retencja)
Metoda bilansowania wynika z zasady zachowania masy, mówi, że ilość wody dopływającej do określonego miejsca, w określonym czasie, równa się ilości wody odpływającej, powiększonej lub zmniejszonej o ilości wody retencjonowanej w przestrzeni bilansowanej.
Bilans jest sporządzany dla określonego obszaru, najczęściej jest nim zlewnia rzeczna, lub jej zamknięta przekrojem, część przez który odpływa woda powierzchniowa i podziemna z całego obszaru zlewni. Określa się go w milimetrach warstwy wody lub też w jednostkach objętości.
2