62 Jerzy Namysłowski
Ryc. 1. Obszar aglomeracji bydgosko-toruńskiej na podstawie pracy B. Bańkowskiej (I, 2). Oznaczenia: 1 — granice powiatów, 2 — granice gmin (1970), 3 — granice administracyjne miast, 4 — nazwy gromad, 5 — granica obszaru gromad o zaawansowanych procesach urbanizacji (1, 2), 6 — obszary miast
The area of the Bydgoszcz-Toruń agglomeration based on B. Bańkowska (1, 2). Designations: 1 — county boundaries, 2 — commune boundaries (1970), 3 — administrative boundaries of towns, 4 — names of bailiwicks, 5 — boundary óf the area of bailiwicks with advanced urbanization processes (I, 2), 6 — urban
areas •
skiego i chełmżyńskiego (por. ryc. 1). Obszar ten w niniejszej notatce nazwano obszarem aglomeracji bydgosko-toruńskiej.
Zasadniczą cechą konurbacji bydgosko-toruńskiej jest jej dwubiegunowy charakter, podkreślony w stanie istniejącym przestrzenną i funkcjonalną odrębnością obu stref centralnych, których granice zainwestowania miejskiego są oddalone od siebie o około 30 km (licząc od Fordonu). Dzielący oba ogniska słabo zainwestowany obszar rolniczo-leśńy wykazuje, ogólnie biorąc, cechy izomorficzne. Jeżeli rozpatrywać istniejące procesy aglomeracyjne, to w obecnym stanie można mówić raczej o zjawiskach' występujących oddzielnie wokół Bydgoszczy i oddzielnie wokół Torunia, co potwierdziły dotychczasowe badania (1, 2, 25, 34).
Kolejną istotną cechą badanego układu jest to, że jeżeli chodzi o powstawanie zaglomerowanego układu osadniczego, znajduje się on in statu nascendi.
Badany obszar tworzącej się aglomeracji bydgosko-toruńskiej cechuje wyróżniająca się koncentracja społeczno-gospodarcza. Jest ona najsilniejsza w dziedzinie przemysłu — 55,3% produkcji globalnej regionu bydgoskiego i 52,5% zatrudnienia w przemyśle. Podobnie silna jest koncentracja w zakresie zatrudnienia globalnego 42,0%, motoryzacji —