W celu przeprowadzenia eksperymentu szczepionkowego namnożono cDNA kodujące wybrane antygeny szczepionkowe motylicy wątrobowej (peroksyredoksynę, kinazę fosfoglicerynianową, katepsynę D, katepsynę LI metacerkarii), oraz cDNA kodujące szczurzą oraz owczą cząsteczkę CTLA-4. W oparciu o otrzymane fragmenty cDNA skonstruowano wektory szczepionkowe. Konstrukty szczepionkowe posłużyły do immunizacji szczurów oraz owiec. Zwierzęta te zostały następnie zarażone metacerkariami F. hepatica w końcowej fazie eksperymentu zwierzęta poddano eutanazji a następnie sekcji, w celu określenia liczby dorosłych motylic w wątrobie. W przypadku eksperymentu przeprowadzonego na szczurach uzyskano następujące wyniki przedstawione jako procentowa redukcja liczby motylic w wątrobie badanych zwierząt w odniesieniu do kontroli. CTLA-4/FhPGK - 16%; CTLA-4/FhCl 1 m - 36%; CTLA-4 FhCatD - 4%; CTLA-4/FhPRX - 4%; Mix - 5,33%. W eksperymencie szczepionkowym przeprowadzonym na owcach nie zaobserwowano istotnych różnic w liczbie izolowanych motylic pomiędzy badanymi grupami. Jednakże w grupie szczepionej konstruktem CTLA-4/FhPGK zaobserwowane przyrosty masy były znacząco wyższe jak w grupie kontrolnej (wykonawcy: K. Januszkiewicz, P. Wilkowski, A. Wesołowska, H. Wędrychowicz).
10. Klonowanie i ekspresja białek Fasciola hepatica (kontynuacja)
Kierownik: prof. dr hab. Halina Wędrychowicz
Zadania badawcze:
Uzyskanie ekspresji cDNA genów proteaz cysteinowych stadium NEJ F. hepatica w drożdżowym (Pichia pastoris) i owadzim (Drosophila melanogaster) systemie ekspresji (nowe zadanie)
Jako potencjalne antygeny szczpionkowe badane są enzymy należące do grupy proteaz cysteinowych. Odgrywają one kluczową rolę w odżywianiu pasożyta, migracji przez tkanki i unikaniu odpowiedzi immunologicznej żywiciela. Namnożone wcześniej techniką RACE-PCR sekwencje dwóch nowo poznanych cDNA kodujących odpowiednio katepsynę 1L (GenBank: FJ617001) i katepsynę 2L (GenBank: FJ617000) Fasciola hepatica stadium NEJ subklonowano do drożdżowego wektora ekspresji pPICZalphaB. Przeanalizowano wyniki sekwencjonowania konstruktów niosących geny badanych białek w celu określenia ich prawidłowości. Następnie transformowano trzy szczepy drożdży uzyskanymi konstruktami, potwierdzono prawidłowe wstawienie genów proteaz do genomu drożdżowego. Dodatkowo uzyskano oba białka w