3592428439

1.0072/6-56683 0a: masa elektronu około 0,00064862 Da) Jeśli jonizacja następuje na skutek oderwana cząstki to iej masy ne odejmuie się a dodaje.

Je2eli cząstką dołączaną IuD Odrywaną jest elektron, jego masę można pominąć.

Przykładowo na przedstawionym wy2e| diagramie pik odpowiadający rtVz = 435.776 Th mc2e pcchcdzó od:

•    tonu posiadającego .eden ładunek elementarny powstałego p*zez oderwanie elektronu z cząsteczki o masie 436.776 Oa (masa elektronu jest pomiialme mała),

•    jonu posiada.ącegc ,eden ładunek elementarny wskutek przyłączenia jednego protonu, powstałego z cząsteczki c masie 435,776 - 1.007 = 434,769 Da.

•    jonu posiada.ącegc dwa ładunki elementarne który powstał przez oderwanie dwóch elektronów z cząsteczki o masie 435,776 • 2 = 871,552 Da (masę dwóch elektronów pominięto),

•    jonu posiada.ącegc dwa ładunki elementarne wskutek oderwania jednego elektronu i przyłączona jednego protonu, powstałego z cząsteczki o masie 435.776 • ? - 1 007 ■ 870,545 Da (masę elektronu pominięto),

•    jonu posiadającego dwa ładunki elementarne wskutek przyłączenia dwóch protonów, powstałego z cząsteczki o masie 435,776 * 2 - 1,007 ’ 2 ■ (435 776 -1,007) *2 = 869.538 Da

ustalenie dokładne) masy analizowanego związku nie ,est oczywiste rawet z użyciem technik jonizacj ncprcwadzącycn oo ?ragmemac|i Znając warunki jonizacji o*az analizutąc całe wdmo można jednak w pokazanym przykładzie odrzuoć większość przypuszczalnych źródeł sygnału 435,776. W warunkach jonizacji przez elektioro2pylanie, która Była zastosowana do otrzymania omawianego widma powstanie jonu posiadającego dwa ładunki elementarne jest najbardziej prawdopodobne na skutek oderwana jednego elektronu i przyłączenia jednego protonu W widmie występuje też pik przy wartości 870,553 Th, który najprawdopodobniej pochodzi od cząsteczki o masie 870,553 Da Prezentowany tu wywód dotyczy analizy widma n cwielkicj rozdzielczości, gdzie nic lost możliwe rozróżniono p ków izotopowyc- Prezentowane wdmo zostało zarejestrowane z rozdzielczością pozwalającą na rozrózniemo poszczególnych pików obwiedni izotopowej.

Obwiednia izotopowa ic*n,ice,i.ik,*i

Większość pierwiastków chemicznych występujących w przyrodzie ma kilka izotopów Zwykle jeden izotop dominuje, pozostałe wyslępu.ą w mne.szej ilości Różno© w masie cząsteczek pcrwocowane przez występowanie izotopów są widoczne na widmach masowych, co oznacza, źe jeden związek chem czny lub jego fragment tworzy na widmie kilka pikówW^sł ^,0l.

Wymiana jednego atomu izotopu lżejszego na cęZszy w cząsteczce zmienia jej masę o róźneę m ęd/y masami tych izotopów Gdy zatem występują cząsteczki, które różn ą się tylko jednym izotopom, są orc widoczne w wdme w postaci dwóch pików Gdy uwzględnić dwa izotopy jednego atomu lub izotopy dwóch atomów, w związku chemicznym występować mogą juz cząsteczki o trzech ró2nych masach, co prowadzi do trzech sygnałów w widmie masowym. W przy padku dużych cząsteczek, takch jak białka, możlrwa jest obserwacja nawet klkudziesięciu pików izotopowych.

Charakterystyczny wzór pików, albo kształt /sinego piku wypadsowtsgo powstałego ze zlania pików składowych pochodzących od różnych form związku chemicznego zawcrającogo atomy różnych izotopów, nazywa się obwiednią izotopową Dla określenia charakterystycznego wzoru pików

izotopowych używa się także terminu rozkład izotopowymi!²*¹ °l.    C*>«wadni» zoir.ęowa paptydu o masio 859,5 Da &

zar<uK^-,r,wrj spaktromatram O-TCF Pa-wszy pk to pik

Wędząc, ,aka j©3t różnica pomiędzy masam podstawowych izotopów pierwiastków występujących    moro izotopowy w oku tym występują tytko atomy