3703947797

5. (19) Wykorzystanie wymiaru fraktalnego do rozpoznawania rodzaju dna.

Wymiar fraktalny to inaczej wymiar samopodobieństwa. Oznaczmy go przez D_s.

Jeśli przedmiot w całej wielkości zawiera N samopodobnych kopii siebie wielkości s, to jego wymiar samopobieństwa wyrażony jest przez równanie:

N*s^Ds=1

Można je przekształcić do postaci:

D. =

log (N)

logfl/s)

Koncepcję tą możemy przenieść na grunt rozpoznawania dna morskiego, biorąc pod uw agę że z pewnym przybliżeniem da się na przykład pow iedzieć, że skala jest podobna doswojego czubka itd.

Fachowo rzecz ujmując, nierównomiemość powierzchni dna przenosi się na nierównomiemość obwiedni echa, zatem badając wymiar fraktalny echa możemy określić w przybliżeniu wymiar fraktalny, a co za tym idzie, także rodzaj dna morskiego. Mały wymiar fraktalny oznacza płaskie dno, większy wymiar fraktalny oanzcza wyboiste dno.

Przykład:

mały wymiar fraktalny echa -- dno płaskie (pasek, mul)

duży wymiar fraktalny echa -- dno wyboiste (skala)