TELSKART© - NOWA METODA BADAŃ ORAZ POMIARU... 109
■ zespół eksploatacji i utrzymania sieci (ang. Operation and Maintenance Centre).
Sieć GSM ma hierarchiczną strukturę, co umożliwia lokalizację abonentów. Poszczególne poziomy tej struktury tworzą: komórka, obszar przywołań, obszar centralowy, system GSM oraz sieć GSM (ryc. 6). Każda komórka systemu jest rozpoznawana i identyfikowana za pomocą globalnego systemu identyfikującego (CGI - ang. Celi Global Identity), który składa się z identyfikatora obszaru lokalizacji (LAI - ang. Location Area Indenti-fication) oraz indywidualnego identyfikatora komórki (CI - ang. Celi Identification).
Ryc. 6. Przestrzenna struktura sieci telekomunikacyjnej systemu GSM
Źródło: S. Jackowski, Telekomunikacja. Część II, Politechnika Radomska, Radom 2005, s. 85.
W podstawowej specyfikacji GSM dla potrzeb lokalizacji stacji ruchomych, a więc także posiadających je turystów, w sieci telefonii komórkowej wyróżnia się następujące obszary22:
■ Komórka {celi), która jest elementarnym obszarem sieci identyfikowanym na podstawie nadawczo-odbiorczej stacji bazowej (BTS - Base Trans-ceiuer Station), zapewniającej pokrycie sygnałem radiowym tego obszaru;
■ Obszar lokalizacji (LA - Location Area), stanowiący teren, po którym stacja ruchoma może się przemieszczać bez potrzeby aktualizacji zapisów w VLR. Obszar ten może obejmować więcej niż jedną komórkę.
22 A. Orłowski, Charakterystyka metod służących do określania lokalizacji abonentów w sieciach GSM i UMTS, Warszawa, czerwiec 2007, s. 8-10 - http://www.mi.gov.p1/files/0/1786946/ SP II 3 etap l.pdf [dostęp: 3.11. 2009].