Uniwersytet Szczeciński został utworzony w 1985 roku, jego historia liczy więc niewiele ponad 20 lat. Przez ten krótki okres zasłynął jednak w wielu dziedzinach i może się poszczycić sporymi osiągnięciami. Jednostka znajduje się w stałej fazie rozwoju, wzorując się na uniwersytetach polskich o wieloletniej tradycji oraz czołowych jednostkach europejskich, budując silny potencjał naukowo-badawczy, w dużej mierze na bazie współpracy z innymi ośrodkami naukowymi, przedsiębiorstwami oraz różnego typu instytucjami oraz jednostkami samorządowymi, tak regionalnymi jak państwowymi. Pracownicy Uniwersytetu Szczecińskiego są coraz bardziej cenionymi specjalistami na arenie krajowej, a w niektórych dziedzinach także międzynarodowej.
Uniwersytet utrzymuje wielostronne kontakty z bliższym i dalszym otoczeniem, z zaangażowaniem uczestniczy w życiu naukowym w kraju i za granicą, rozwija partnerską współpracę międzynarodową. Aktywność ta posiada bardzo szeroki kontekst społeczny, służy bowiem promocji nie tylko miasta Szczecina, ale całego regionu zachodniopomorskiego. Uniwersytet Szczeciński oferuje wysoki poziom kształcenia, a kwalifikacje kadry naukowej przyciągają coraz szersze rzesze studentów z całego regionu, kraju, a nawet zagranicy. Od początku powstania Uniwersytetu liczba studentów oraz liczba pracowników naukowo-dydaktycznych systematycznie rośnie. Liczba studentów od 1985 roku wzrosła kilkakrotnie, stan kadry naukowej powiększył się prawie dwukrotnie.
Dyscypliny doktoryzowania na Uniwersytecie Szczecińskim to: ekonomia, prawo, biologia, geografia, pedagogika, historia, literaturoznawstwo, językoznawstwo. Uniwersytet rozszerza także stopniowo uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego. Głównymi celami, jakie obecnie stawia sobie Uniwersytet są: rozwój badań naukowych, znacząca poprawa jakości kształcenia oraz zdobywanie przez pracowników jak najwyższych stopni naukowych. Aby wspierać ich realizację Uniwersytet intensywnie uczestniczy w programach badawczych.
Naturalnym spoiwem międzywydziałowych struktur akademickich jest nauka. Priorytetem Uczelni jest jakościowy i ilościowy rozwój kadry naukowo - badawczej. Czynione są przy tym działania mające na celu przyciągnięcie do ośrodka utalentowanych naukowców z czołowych ośrodków uniwersyteckich w kraju i za granicą. Celem Uniwersytetu jest nieustanne modyfikowanie i przyspieszanie postępu naukowego. Jednym z kroków mających przybliżyć realizację tego celu było utworzenie uczelnianego programu motywacyjnego, obejmującego m.in. wewnętrzne rankingi dorobku naukowego, opracowanie kryteriów awansów naukowych na wszystkich szczeblach, nagradzanie najlepszych asystentów, analizowanie i weryfikowanie mniej udanych pomysłów badawczych i inspirowanie stypendiów zagranicznych.
Drugim podstawowym segmentem uczelni, obok nauki, jest dydaktyka. Decydujący wpływ nie tylko na poziom kształcenia, ale również odpowiedni klimat zaangażowania, samodoskonalenia i współpracy panujący na Wydziałach mają autorytety i wybitni profesorowie. O rozwoju Uniwersytetu świadczy poszerzanie oferty dydaktycznej. Wyrazem tego jest m.in. regularne otwieranie nowych kierunków, specjalności i specjalizacji. Większość kierunków zyskiwać będzie nowe możliwości studiów specjalistycznych. Program edukacyjny objęty jest punktowym systemem ECTS, umożliwiającym kontynuację studiów na innych uczelniach krajowych i zagranicznych. Immanentnym składnikiem kształcenia są potoki obcojęzyczne, funkcjonujące już na większości kierunków.
5