BUDOWNICTWO OGÓLNE
Zgodnie z PN-D-04101:1977 gęstość drewna to stosunek masy wysuszonej próbki tego materiału do jego objętości z uwzględnieniem porów, co w sensie fizycznym odpowiada definicji gęstości pozornej - patrz wzór [2-2]. Wielkość ta zależy od rodzaju drewna, jego porowatości i wilgotności i wynosi 400-1000 kg/m3. Najczęściej określa się ją, gdy wilgotność drewna wynosi 12%, czyli w tzw. stanie powietrznosuchym. Przewodność depl-na zależy od wilgotności drewna i jego ciężaru jednostkowego oraz kierunku przepływu ciepła w stosunku do przebiegu włókien drewna. Jest stosunkowo niewielka i wynosi 0,16-0,41 W/(m ■ K). Rozszerzalność cieplna drewna wzdłuż włókien jest bardzo mała, więc w normalnych warunkach można je pominąć.
Właściwości mechaniczne drewna słabną wraz ze wzrostem jego wilgotności. Największą wytrzymałość na ściskanie (wg PN-D-04102.T979) wykazuje drewno, jeżeli siła ściskająca działa równolegle do włókien. Wytrzymałość na rozciąganie wzdłuż włókien drewna konstrukcyjnego stosowanego do celów budowlanych (wg PN-EN 338:2004) wynosi 50-124% jego wytrzymałości na ściskanie (tab. 2.35). Wytrzymałość na zginanie (wg PN-EN 338:2004), której wartości podano w tab. 2.35, określa się, zginając próbkę prostopadle do włókien. Wytrzymałość na ścinanie wzdłuż włókien (wg PN-D-04105:1979) wynosi 12-25% wytrzymałości na ściskanie wzdłuż włókien. Wybierając drewno, należy uwzględniać również jego klasę, czyli deklarowaną minimalną wytrzymałość na zginanie w MPa, oraz ścieralność, twardość i sprężystość (wg tab. 2.35).
Klasy wytrzymałości drewna konstrukcyjnego z PN-EN 338:2004 zastąpi norma | PN-EN 1912-2012.
Materiały okrągłe są to ścięte pnie drzew oczyszczone z gałęzi. Materiał ten (dłużyce, kłody, wyrzynki), jeżeli jest pozyskiwany zimą, nie jest atakowany przez grzyby i owady. Stanowi on surowiec do przerobu na tarcicę lub jest stosowany bezpośrednio (jako słupy, pale, stemple, żerdzie, kopalniaki). Średnica drewna okrągłego nie może być mniejsza niż7 cm.
Materiały tarte, czyli tarcicę, otrzymujemy z drewna okrągłego wzdłużnie przetartego (przeciętego) w tartaku. Tarcica może być:
• nieobrzynana ogólnego przeznaczenia,
• obrzynana.
Ze względu na długość rozróżniamy tarcicę:
• długą - 2,4-6,3 m,
• średniej długości - 0,9-2,3 m.
W zależności od wymiarów przekroju poprzecznego tarcicy rozróżniamy różne rodzaje jej sortymentów: deski, bale, łaty, krawędziaki i belki. Tabele z wymiarami przekrojów wszystkich sortymentów tarcicy iglastej ogólnego przeznaczenia możemy znaleźć w PN-D-96000:1975, a tarcicy liściastej - w PN-D-96002:1972.
Drewno warstwowo klejone (wg PN-EN 386:2002 i PN-EN 1194:2000) jest wyrobem formowanym przez sklejenie co najmniej czterech warstw tarcicy, równolegle do włókien. Wyróżniamy cztery klasy drewna klejonego: GL24h, GL28h, GL32h, GL36h. Liczba określa wytrzymałości na zginanie w MPa.
Gonty mają przekrój klinowy, długość 60-90 cm i szerokość 8-10 cm. Stosujemy je do krycia dachów w budownictwie regionalnym i zabytkowym.
Dranice są deszczółkami wyrabianymi ręcznie z drewna iglastego. Ich długość wynosi 60-110 cm, szerokość 9-13 cm, grubość 3-5 cm.