an
Dokończenie ze słr. 13
Kładka Highline 179 znajduje się w Austrii, na terenie regionalnego parku przyrody w rejonie miasta Reutte nad alpejską rzeką Lech. (Naturparkre-gion Reutte). Miasto Reutte położone jest w strefie przygranicznej z Niemcami. Niedaleko, na północ od kładki, po stronie niemieckiej położone są słynne zamki związane z Ludwikiem II Wittels-bachem (Bawarskim) - Hohenschwan-gau, Underhof, Herrenchiemsee oraz chyba najsłynniejszy w świecie Neu-schwanstein. Ten ostatni można dostrzec na horyzoncie podczas spaceru po kładce. Kładka przerzucona jest nad doliną, na dnie której biegnie starożytna rzymska droga łącząca Włochy z Niemcami (Via Claudia Augusta). Miejsce o dużym znaczeniu strategicznym bronił z jednej strony stary zamek Ehrenberg oraz wybudowana później twierdza Schlosskopf. Po przeciwnej stronie doliny znajduje się fort Claudia. Miejsce o wysokich walorach przyrodniczych i historycznych zostało uzupełnione dodatkową atrakcją w postaci wiszącej nad doliną kładki tybetańskiej. Do wejścia na kładkę od strony zamku Ehrenberg prowadzi z dna doliny trasa piesza, zajmująca około pół godziny marszu pod górę.
Wykonawcą kładki były firmy STRA-BAG oraz SwissRope. Kładkę zaprojektowali Armin Walch (architekt) oraz Paul Nessler (konstruktor). Przekazanie obiektu do użytkowania nastąpiło 22 listopada 2014 roku, tak więc mamy do czynienia z zupełnie nową, nowocześnie zaprojektowaną konstrukcją. Rozpiętość kładki, podstawowy wyróżnik mostów wiszących, wynosi 403 m. Wśród kładek typu tybetańskiego jest to w chwili obecnej rekordowe w skali świata osiągnięcie. Zostało ono potwierdzone również wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa. Austriacy są
dumni z tego osiągnięcia ' inżynierii, a chwaląc się obiektem zwracają uwagę, że nie trzeba już wyjeżdżać do Japonii, aby zobaczyć rekordową, mostową konstrukcję wiszącą.
Szerokość użytkowa Highline 179 wynosi 1,2 m. W kontekście normatywnym jest to parametr zbyt mały, ale pamiętajmy, że ta konstrukcja została wybudowana wyłącznie dla celów rekreacyjno-turystycznych. Obecność na obiekcie ma dostarczać niezapomnianych, silnych wrażeń.
Maksymalne wzniesienie kładki nad dnem doliny wynosi około 114 m. Wysokość ta stwarza możliwość obserwacji pięknych alpejskich panoram, miasta Reutte, malowniczych ruin zamku Ehrenberg, fortów Schlosskopf oraz Claudia. Kładka jest dobrze widoczna z drogi nr 179 biegnącej dnem doliny. Numer drogi został umieszczony w nazwie kładki.
Pojemność kładki wynosi 1000 osób i jest kontrolowana elektronicznie. Wstęp na kładkę, za odpowiednią opłatą, jest całkowicie bezobsługo-wy. Pojedynczy bilet zezwala na wstęp, jednokrotne opuszczenie obiektu po przeciwnej stronie przeszkody (fort Claudia) oraz powrót. Pobyt na kładce jest w sposób ciągły monitorowany.
Najprostszym przykładem ustroju nośnego kładki typu tybetańskiego jest konstrukcja złożona z dwóch lin, łańcuchów lub sznurów zamocowanych na jednym poziomie po obu stronach przeszkody. Wymienione rodzaje cięgien można traktować jako idealnie wiotkie, to znaczy, że ich sztywność zginania jest pomijalnie mała w stosunku do sztywności na rozciąganie.
Przy takim założeniu cięgno o zadanej początkowej długości s , pokonując przeszkodę o rozpiętości I, przyjmuje pod ciężarem własnym g odniesionym do rzutu na cięciwę q(x) = g/cos <]> kon-