4038600661

Skrócony konspekt zajęć.

HISTORIA UBEZPIECZEŃ

Okres I.

Pierwsza działalność quasi ubezpieczeniowa miała miejsce około 2000 lat p.n.e. Były to umowy uczestników karawan na Bliskim Wschodzie, do ewentualnego wspólnego pokrywania szkód, w przypadku częściowego zniszczenia lub kradzieży towaru.

Podobna działalność stosowali Fenicjanie i Grecy w transporcie morskim. Na tej bazie powstała istniejąca do dziś instytucja prawa morskiego - awaria wspólna.

Na szczególną uwagę zasługuje pożyczka morska, którą zaczęto stosować w starożytnym Rzymie (XI - XII wiek).

Kupiec zamierzający podjąć morską wyprawę zaciągał pożyczkę (na zakup towarów, budowę statku) na znacznie wyższy procent niż przy innych transakcjach kredytowych.

Zwrot tej pożyczki następował jednak tylko w przypadku korzystnego zakończenia takiej wyprawy.

Pożyczka morska straciła swoje znaczenie w XIII wieku w wyniku wydania Bulli papieskiej zakazującej pobierania odsetek (lichwy).

Collegia, Oficja.

W starożytnym Rzymie stosowano ponadto wiele zrzeszeń opartych na wspólnocie zawodu. M.in. takie kolegia udzielały pomocy swoim członkom przy nieszczęśliwych wypadkach.

W średniowieczu wykształciła się instytucja dożywotniej renty (annuity).

Sprzedażą rent zajmowały się bogate miasta lub klasztory.

W zamian za odpowiednio wysoką kwotę wpłaconą jednorazowo (majątek lub nieruchomość), wypłacały roczną rentę w odpowiedniej wysokości.

W XIV w. rozpoczęło się wyodrębnianie ubezpieczeń jako samodzielnej instytucji gospodarczej i prawnej a kolebką była morska żegluga handlowa.

Pożyczki morskie i fikcyjne umowy kupna-sprzedaży zastępowane przez prywatne umowy ubezpieczenia.

Dowodem zawarcia takiej umowy było pokwitowanie (po włosku POLIZZA) od którego powstała nazwa POLISA.

2