4038601142

9

instruowanie i objaśnianie sposobu prawidłowego wykonywania czynności w określonym rodzaju działań taktycznych. Aby podchorążowie mogli zrozumieć treść przerabianego tematu oraz sposób określonego działania, celowe jest wcześniejsze zapoznanie ich z istotą zagadnienia na wykładach lub zajęciach grupowych. Ważne znaczenie mają projekcje filmów na określony temat oraz pokazowe ćwiczenia taktyczne w jednostkach wojskowych (np. podróże studyjne).

Reasumując - zasada aktywności i samodzielności szkolonych przestrzega, że nie można niczego nauczyć podwładnych bez ich wewnętrznego pozwolenia, bez ich chęci aktywnego współudziału w procesie nauczania.

O efektywności szkolenia decyduje więc nie mechaniczna, zewnętrzna aktywność, lecz aktywność wewnętrzna wywołana zainteresowaniem czy wręcz odpowiednim zamiłowaniem.

Zasada związku teorii z praktyką - postuluje umiejętne i twórcze łączenie wiedzy praktycznej z teorią. Nabyte w działaniu praktycznym doświadczenie powinno wzbogacać wiedzę teoretyczną podchorążych i służyć dalszemu doskonaleniu praktyki. Inaczej ujmując można stwierdzić, że zasada wiązania teorii z praktyką służy przygotowaniu żołnierzy do racjonalnego posługiwania się wiedzą teoretyczną w różnych sytuacjach praktycznych.

Takie elementy poznania jak: postrzeganie, abstrakcyjne myślenie i działanie są w praktyce nierozerwalnie ze sobą związane. Powinny one występować w każdych zajęciach taktycznych. W czasie szkolenia szczególny nacisk należ}’ położy ć na praktykę, gdyż pozwala ona sprawdzić słuszność myślenia, wzbogaca je i jest źródłem postrzegania.

Nie należ} podawać podchorążym uogólnień, ponieważ sami pow inni do nich dochodzić.

Podsumowując należy stwierdzić, że nieprzestrzeganie w nauczaniu omawianej zasady z reguły prowadzi do tego. że podchorążowie wiedzą, lecz nie umieją wykonać określonych czynności praktycznych, albo też potrafią wykonać tę czynność, ale nie rozumieją ich podstaw praktycznych.