4038601143

10

Zasada trwałości wiedzy oraz indywidualnego podejścia do szkolonych.

W literaturze zasada powyższa z reguły rozbita jest na dwie równorzędne zasady. Jednak obowiązujący poradnik metodyczny* połączy! je w jedną, dlatego także w tym opracowaniu omówimy je razem.

Zgodnie z tą zasadą należy systematycznie rozwijać zainteresowania szkolonych i wdrażać ich do samodzielnego doskonalenia się drogą samokształcenia. Przede wszystkim zaś należy stworzyć takie warunki kształcenia, aby podstawowe, kolejno zdobywane wiadomości, umiejętności i nawyki nie zniknęły w dalszych latach nauki, lecz były systematycznie utrwalane i pogłębiane.

Osiągnięcie celów wynikających z tej zasady może nastąpić w wyniku zastosowania następujących środków:

-    powtarzanie wiadomości i umiejętności;

-    ćwiczenia, szczególnie w zakresie samodzielności myślenia i działania:

-    systematyczna kontrola i samokontrola wyników' nauczania i uczenia się.

Tak więc, kształcąc podchorążych należy dążyć do tego, by to czego ich uczymy mogło być przez nich odtworzone w dowolnym miejscu i czasie. W wojsku ma to szczególne znaczenie, ponieważ nigdy nie wiadomo dokładnie, kiedy i w jakich warunkach podchorążowie (żołnierze) mogą być zmuszeni do skorzystania z tej wiedzy i umiejętności.

Dydaktyka i psychologia dostarczają wiele dowodów, że po stosunkowo krótkim czasie niewiele pozostaje w umyśle, nawet to, co szkoleni przyswoją sobie z dużym wysiłkiem i zainteresowaniem. Dlatego zasada trwałości wiedzy wymaga od wykładowcy (przełożonego) zastosowania takich metod i środków, dzięki którym wiadomości, umiejętności i nawyki podchorążych będą stawały się coraz bardziej trwale, dokładne i użyteczne. Ponieważ w początkowym okresie szkolenia wiadomości i umiejętności świeżo zdobyte są jeszcze nietrwałe i łatwo ulegają zapomnieniu, w procesie nauczania niezbędne są czynności, które zapewniają ich trwałość. Najczęściej należą do nich:

-    powtórzenia;

-    ćwiczenia:

-    sprawdzanie (kontrola i ocena).

Poradnik metodyczny do szkolenia taktycznego w szkolnych pododdziałach piechoty, Wyd. MON.