- kompleksowość w podejściu do problemów rozwoju, polegająca na współzależnym ujmowaniu sfery gospodarczej, społecznej, przestrzennej, ekologicznej i kulturowej,
- efektywność wykorzystania endogenicznych czynników rozwoju,
- traktowanie danej JST jako części otoczenia,
- orientacja na przyszłość, czyli na cele perspektywiczne,
- orientacja na wyniki, czyli osiąganie celów rozwojowych,
- przestrzeganie zasady racjonalnego gospodarowania,
- sukcesywne wprowadzanie w życie zasad zrównoważonego rozwoju17.
Z kolei B. Kożuch wskazuje na następujące cechy strategicznego zarządzania publicznego:
- reagowanie na wymogi polityki, wynikające z rosnącej złożoności środowiska zewnętrznego,
- koncentrowanie się na problemach wywoływanych przez niedoskonałości mechanizmu rynkowego,
- obejmowanie zasięgiem bardzo szerokiego zakresu działań, rozwiązywanie problemów na wszystkich szczeblach zarządzania,
- preferowanie realizacji zadań w ramach programów i projektów przedsięwzięć,
- koncentrowanie się na opracowywaniu nowych programów umożliwiających realizację przyszłego - określonego w scenariuszach rozwoju - popytu na dobra i usługi publiczne,
- uwzględnienie jakościowych aspektów funkcjonowania organizacji,
- dążenie do wspierania działań innych grup i organizacji18.
Rola planowania strategicznego
Planowanie strategiczne w organizacjach publicznych nie jest celem samym w sobie. Będąc istotnym elementem sprawowania władzy pełni ono ważne funkcje szczególnie w procesach podejmowania decyzji. Jego zalety określa się następująco:
- racjonalizowanie procesu decyzyjnego,
- koordynowanie decyzji dotyczących różnych przekrojów funkcjonowania organizacji,
- budowanie zdolności antycypacyjnych oraz zdolności adaptacyjno-prewen-cyjnych,
- upowszechnianie oraz konkretyzacja wizji organizacji, jej rozwoju, zamierzeń strategicznych,
- właściwe ukierunkowanie działań przez kierownictwo organizacji, włączenie w proces planowania menedżerów różnych szczebli,
17 M. Ziółkowski, Zarządzanie strategiczne w polskim samorządzie terytorialnym [w:] A. Zalewski (red.), Nowe zarządzanie publiczne w polskim samorządzie terytorialnym, SGH, Warszawa 2005, s. 103.
18 B. Kożuch, Zarządzanie publiczne ..., op.cit., s. 186-187.