4380217461

własnymi i pozyskiwanymi poprzez zaciągane zobowiązania finansowe. Do podobnych wniosków dochodzi Elżbieta Kolasińska, która w swoim artykule poszukiwała odpowiedzi na pytanie jak kształtować świadomość odpowiedzialnego pożyczania i jak budować/odbudować zaufanie do instytucji finansowych. Z kolei Katarzyna Waksmundzka próbowała ustalić w jakim stopniu idea odpowiedzialnego pożyczania jest elementem społecznej odpowiedzialności banków, tak w warstwie deklaratywnej jak i realizacyjnej. Artykuł zamykający grupę tekstów dotyczących sfery finansów poświęcony jest mikrokredytom, które zostały przez wiele środowisk uznane za cudowny sposób na pokonanie biedy. Anna Lewicka-Strzałecka dokonuje rekonstrukcji najważniejszych wątków teoretycznych i empirycznych w dyskusji o słuszności mikrokredytu jako sposobu pomocy najuboższym. W dyskusji tej dochodzą do głosu argumenty z różnych dziedzin - ekonomii, etyki i polityki, warunkowane specyficznymi okolicznościami gospodarczymi, kulturowymi czy religijnymi. Wielość i różnorodność tych argumentów zdaje się przemawiać na rzecz tezy, że rozstrzygnięcie kwestii efektywności ekonomicznej i społecznej mikrokredytu nie ma charakteru uniwersalnego, ale zależy od wielu szczególnych uwarunkowań.

Ostatni artykuł autorstwa Bożeny Czerneckiej-Rej dotyczy pewnego fragmentu historii nauki, a także historii dydaktyki, a mianowicie stanowiska Ajdukiewicza w kwestii nauczania logiki. Autorka ukazuje jak praktyczny wymiar, jaki Ajdukiewicz przypisywał logice wprost, bądź implicite poprzez inne wypowiedzi. Zarysowuje także dyskusję dotyczącą wyróżnionej pozycji logiki pierwszego rzędu oraz pokazuje, skąd logika ta - wedle Ajdukiewicza - czerpie swoją moc, ujawniając tym samym się aktualność myśli uczonego.

Numer Prakseologii kończą działy Opinie i informacje o publikacjach oraz Kronika. W Kronice warto zwrócić uwagę na artykuł wspomnieniowy o Jerzym Kurnalu autorstwa Witold Kieżuna.

Należy również podkreślić, że począwszy od bieżącego numeru „Prakseologia” będzie wydawana wspólnie przez Instytut Filozofii i Socjologii PAN ora Akademię Leona Koźmińskiego. Ta instytucjonalna koalicja z jednej strony wskazuje na filozoficzne korzenie prakseologii, a z drugiej na jej teo-rioorganizacyjną i praktyczną orientację, ucieleśnianą w pracach uczonych, takich jak Tadeusz Kotarbiński, Jan Zieleniewski, Tadeusz Pszczołowski, Witold Kieżun, Wojciech Gasparski.