4388728257

p łaszczy źnie (XY). Metoda JM w zakresie materia łów polimerowych utwardzanych w procesie fotopolimeryzacji rozwijana jest technologicznie przez dwóch potentatów rynku RP: firmę 3D Systems - systemy ProJet (wcześniej lnVision) technologia MJM (MultiJet Modeling) oraz firmę Stratasys (a wcześniej przez Objet Geometries - technologia PJM (PolyJet Modeling). W metodzie JM w zakresie woskowych materia łów termoplastycznych wyróżnia si ę dwa zasadnicze typy: DODJet opracowaną przez firmę Solidscape oraz ProJet opracowaną przez fi rmę 3D Systems. W technologii DODJET stosowana jest dodatkowo operacja ścinania nałożonej warstwy do określonej grubości. Metody JM (modelowanie strumieniowe). JM pozwala na wytwarzanie prototypów znajdujących zastosowanie w przemy śle elektromaszynowym, samochodowym, lotniczym, we wzornictwie przemysłowym, medycynie itp. Stosując do budowy wydruków woski odlewnicze, można wytwarza ć modele stosowane w odlewaniu precyzyjnym stopów metali 5. Metoda 3DP

Istota procesu 3DP Metoda drukowania przestrzennego 3DP polega na warstwowym łączeniu sproszkowanego materiału budulcowego za pomoc ą spoiwa nanoszonego przez głowicę drukującą, podobną do stosowanych w drukarkach atramentowych do papieru. Proces drukowania rozpoczyna się od naniesienia warstwy proszku ze zbiornika uzupełniającego. Odpowiednia ilość proszku jest dozowana za pomocą układu przesuwającego tłok w cylindrze urządzenia, a następnie rozprowadzana za pomoc ą walca na powierzchni platformy roboczej. Na przygotowaną warstwę proszku nanoszone jest spoiwo, zgodnie z założonym przekrojem poprzecznym bryły. Spoiwo wiąże sproszkowany materia ł i w ten sposób powstaje warstwa modelu, po czym platforma robocza obniża się o grubość warstwy i cykl jest powtarzany.

Niezwiązany proszek służy do podpierania tworzonego modelu. Po wykonaniu wszystkich warstw następuje usunięcie niezwiązanego proszku. Otrzymane modele s ą nasączane (infiltrowane) substancjami powodującymi zwiększenie ich wytrzymałości mechanicznej lub spowodowanie elastyczności. Materiałami stosowanymi do drukowania przestrzennego mogą być proszki metali i proszki ceramiczne oraz kompozytowe (metalowo-ceramiczne) zawierające krzemionkę koloidalną lub spoiwo polimerowe.. Wykorzystanie drukowania przestrzennego do tworzenia prototypów elementów maszyn jest coraz większe z uwagi na dość niski koszt materiału budulcowego oraz krótki czas realizacji procesu. Grubość układanych warstw w maszynach opracowanych przez firm ę Z Corporation (niedawno przejętą przez korporację 3D Systems) zawiera się w granicach 0,089-r0,254 mm, przy czym oferowane na rynku drukarki 3D s ą w stanie układa ć 2-4 warstwy na minutę. Niektóre urządzenia umożliwiają także drukowanie przestrzenne w 24-bitowej palecie kolorów przez mieszanie trzech podstawowych kolorów.