4558207105

Rzeki i sieć dolinna 55

ma jednak tej zgodności między poszczególnymi glinami. Głaziki dolnej gliny są zorientowane na zachód, natomiast głaziki gliny górnej i głazo-wiska są zorientowane na północ. Niezgodność ta świadczy o tym, że późniejsza akumulacja głazowiska i górnej gliny nie wpłynęła na zmianę nachylenia osadzonej wcześniej gliny dolnej.

Analiza struktury osadów w Sławęcinie wykazuje również, że podobnie jak w sąsiednich odkrywkach, deformacje strukturalne należą tu do tego rodzaju zaburzeń, które K. Gripp [24] wiąże z wytapianiem się martwego lodu. Następstwem tego procesu było osiadanie materiału i powstawanie dużych nachyleń warstw. Glina górna jest utworem akumulacji powierzchniowej i nie może reprezentować moreny dennej a tym samym lodowca, który miał spiętrzyć morenę kutnowską [11].

Duże nachylenie warstw osadów fluwioglacjalnych na kontakcie z dolną gliną w Sławęcinie, które ma być najważniejszym kryterium glaci-tektoniki, można obserwować również w części wyróżnionej jako strefa martwego lodu. Różna interpretacja tych samych zjawisk nie jest więc niczym — uzasadniona.

Na podstawie struktury osadów w Sławęcinie można się zgodzić z tą częścią rozważań M. D. Domosławskiej-Baranieckiej [11], w której jest poruszany udział martwego lodu w genezie moreny kutnowskiej, lecz wnioski tej autorki o działalności lodu aktywnego i wiązanie zewnętrznej strefy tych pagórków z naporem lodu transgredującego są trudne do przyjęcia.

Na odcinku Grabów — Dąbie nad Nerem struktura pagórków kutnowskich jest podobna do opisanej struktury tych form, które znajdują się w strefie wschodniej i środkowej.

RZEKI I SIEC DOLINNA

Rzeki w obrębie moreny kutnowskiej płyną prostopadle i równolegle do morfologicznej osi tej strefy. Doliny o południkowym kierunku, z wyjątkiem Ochni, są suche, natomiast poza strefą pagórków są one okresowe.

Istnieją dwie większe doliny przecinające strefę pagórków z północy na południe. Dolina — Ochni rozcina ją koło Kutna i dolina Holbicy koło Sławęcina. Obie doliny łączą się z pradoliną. Ochnia ma stale wodę i wpada do Bzury. Holbica uchodzi do Zianu i podczas lata wysycha. Ochnia rozcina strefę pagórków w jej niższej części, natomiast Holbica znajduje się w wododziałowej, najwyższej części tej strefy.

Dla porównania obu dolin sporządzono ich profile podłużne, obok których umieszczono również profile poprzeczne ilustrujące rozwój dolin na