4742460348

i wreszcie przekształcaną w wizerunek pożądanej w danych kręgach kulturowych kobiety. Piękno kobiece skorelowane jest z seksualnym wizerunkiem. Istnieje zatem pewien społeczny lęk, że wykreowany przez salony kosmetyczne i kolorowe pisma obraz współczesnych, fotogenicznych i perfekcyjnie „dopracowanych” pod względem estetyki i urody kobiet, może wbrew pozorom utrudniać mężczyznom słuszny wybór spośród tysiąca odpowiednio „wyretuszowanych” kobiet. W logice współczesnego okulocentryzmu, triumf wiodą kobiety, które niczego nie ukrywają przed męskim okiem. Nie bez przyczyny zatem przedstawicielki „pięknej płci” od zawsze starały się uwodzić mężczyzn, ozdabiając i przystrajając swe ciała, malując twarze wedle obowiązującego w danej kulturze kanonu piękna. Celem rytuałów przystrajania i symboliki zalotów było głównie zaakcentowanie gotowości i dojrzałości do prokreacji. Dziś pod pojęciem kobiecości bardzo często kryje się jedynie uroda, wygląd i zewnętrznie wykreowane, choć często przemodelowane (potocznie nazywane „kiczowatym”) piękno¹⁵.

Psychologowie ewolucyjni bez wysiłku odpowiadają na pytanie, czy mężczyzn wciąż przyciąga uroda kobiet. Wszelkie starania nad poszukaniem istoty wyboru konkretnego partnera życiowego, a następnie nad całożyciowym przywiązaniem do jedynej osoby, stają się wedle stanowisk ewolucyjnych kwestią dziedziczenia, biologii i natury mózgu człowieka.

W związku z powyższym, zarówno biologia, jak i psychologia ewolucyjna próbuje udowadniać, że seksualność, a następnie łączenie ludzi w pary, są uwarunkowane procesami ewolucyjnymi. T. Szlendak wprost nazywa związki partnerskie antropologią miłości, ujmując ją w kategoriach tej dyscypliny naukowej, która bada pochodzenie i rozwój seksualnych zachowań człowieka współczesnego, czerpiąc z dorobku antropologii kulturowej, fizycznej, biomedycyny, genetyki, psychologii ewolucyjnej¹⁶.

¹⁵    Szerzej na temat przeobrażeń kobiecości, m.in.: Gromkowska - Melosik A., Kobiecość w kulturze globalnej: rekonstrukcje i reprezentacje, Poznań 2002; Claire M. Renzetii, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, Warszawa 2005; Boski P. (red.), Kulturowe ramy zachowań społecznych. Podręcznik psychologii międzykulturowej. Warszawa 2009, ss. 435-454.

¹⁶    Szlendak, T., Architcktonika romansu. O społecznej naturze miłości erotycznej. Warszawa 2002, s. 177.

17