to najbardziej rozpowszechnione przyrządy które obrazują sygnały elektryczne.
Wyróżnia się oscyloskopy analogowe oraz cyfrowe (są też oscyloskopy analogowo-cyfrowe i analizatory sygnałowe). Oscyloskopy służą do obserwacji i rejestracji sygnałów elektrycznych, nawet kilku jednocześnie. Oscyloskop wykorzystywany jest też do badania przebiegów rozmaitych wielkości fizycznych (po ich zamianie na sygnał elektryczny). Oscyloskopy są często stosowane do uruchomiania i diagnozowania rozmaitych, nawet bardzo skomplikowanych układów elektrycznych i elektronicznych. W oscyloskopie wyróżniamy cztery podstawowe systemy: system wyświetlania, odchylania w pionie, podstawa czasu (czyli system odchylania w poziomie) i system synchronizacji. Zakończeniem systemu wyświetlania jest ekran lub lampa oscyloskopowa, na której ekranie wyświetlany jest obraz pożądany obraz. Najczęściej jest to obraz zależności napięcia od czasu. Pewną analogię można dostrzec w działaniu ploterów XY, u których wykreślanie krzywych polega na sterowaniu „pisakiem” w kierunkach X i Y jednocześnie. Oscyloskop może obrazować bardzo szybko zmieniające się wielkości zwykle poza możliwościami naszych zmysłów. Schemat blokowy prostego (jednokanałowego) oscyloskopu analogowego wraz ze szkicem lampy oscyloskopowej zamieszczono na stronie 13. Dla uzyskania świecenia luminoforu w lampie oscyloskopowej konieczne jest wytworzenie wiązki elektronowej, w której energie kinetyczne elektronów wynoszą od 2 do 20 keV. Oznacza to, że w oscyloskopach starszego typu (z lampą oscyloskopową - cathode ray tubę - CRT) wytwarzane są niebezpiecznie wysokie napięcia. Oscyloskopy analogowe dobrze obrazują przebiegi periodyczne, natomiast cyfrowe (wyposażone w pamięć) mogą obrazować również przebiegi jednorazowe.